Nedelands kustpad deel 1: Vlissingen - Nollehoofd.

Zaterdag 17-11-2018

Na een familiebezoekje in Middelburg parkeren we de auto in het Nollebos in Vlissingen. Er staat een bordje betaald parkeren, maar de twee kaartjesautomaten zitten op slot. Het zal dus wel gratis zijn. Eerlijk gezegd had ik daar in dit jaargetijde ook op gerekend. Door een schel en warmteloos winterzonnetje lopen we naar de bus. Daar moeten we 20 minuten geduld oefenen. Dan rijdt de bus ons probleemloos naar de Prins Hendrikweg, van waar het tien minuutjes lopen naar het station is. We lopen langs haventerrein, en gezien de braakliggende grasvelden is er ruimte voor groei.

Bij het station pakken we de route gemakkelijk op. De stickers wijzen ons de weg over de sluizen. Het voetgangerspaadje is smal maar veilig. We lopen langs de zuidpunt van Vlisingen richting boulevard. Deze zuidpunt bevat veel geschiedenis: niet alleen de verplichte nummertjes watersnoodramp en Michiel de Ruijter hebben een plek, maar ook versterkingen uit de tijd van Napoleon, de Franse commando's die hier op 1 november 1944 op Walcheren geland zijn, en de Duitse Biber 1-persoonsduikboten. Die beide laatsten vochten niet in de eerste plaats om Walcheren, maar vooral om de zeeroute naar de Antwerpse haven.

De route voert ons lang molen Oranjezon. Het winterzonnetje houdt stand en we hebben de wind in de rug. De muizenissen waaien uit mijn hoofd weg. In de gevangentoren drinken we een kopje thee. De paar kilometer wandelen probleemloos weg, en voor we het weten dalen we een zandpad naar onze parkeerplaats af.

Gewandeld: 124,6 + 4,8 = 129,4km
Te gaan: 195,1 - 129,4 = 65,7 km

Maas-Niederrheinpad: Teijl - Venlo

Zaterdag 3 november

We parkeren in de Pater Petersstraat in Steyl. Vandaar wandelen we naar het pontje. Dit lijkt op bestelling te varen: als er klantje zijn, steekt hij over. Wij steken het bedrag van 60 eurpese centjes aan de veerman over. Naast ons is er 1 personenauto. Iets geeft me het gevoel dat dit gesubsidieerd wordt.

Op de westoever aangekomen, moeten we kiezen: volgen we het pad langs de Maas, met risico op koeien, of volgen we de asfaltweg. We zien in de verte dat een kudden koeien de doorgang aan het eind van de akker verspert, en besluiten de asfaltweg te nemen. Verderop, bij een bocht in de weg, kiezen we alsnog voor het voetpad langs de rivier. Hier groeien o.a. bijvoet, kamille, grote kaardenbol en opnieuw smalle aster. Rechts van ons loopt de Maas, links van ons een aantal meertjes ontstaan uit oude Maasarmen.

Door het soms natte gras loopt het vermoeiend en een paar kilometer verderop keren we terug naar het asfalt. We zijn dan bijna bij Venlo. Hier genieten we van onze lunch op een bankje langs de rivier. We steken de brug over, en wandelen het centrum in. Hee, waar is ons boekje gebleven? Foetsie! En zo net had ik het nog in mijn handen! We wandelen terug naar het bankje, maar helaas, het boekje is nergens te bekennen. Jammer. Het geeft altijd zo'n lekker gevoel bij thuiskomst de kaarten af te strepen. Aan de andere kant: het is de laatste wandeling van dit vakantieweekje. Morgen naar de kerk, en rust houden. Toch bekijken we nog het centrum met o.a. het oude stadhuis. Met de bus terug naar Tegelen / Steijl. en met de auto naar het vakantiehuisje. Maandag terug naar huis.


Gewandeld: 15,2 + 10 = 25,2km.

Veerpont Reuver - Veerpont Tegelen/Teijl

Donderdag 1 november 2018

Vanmiddag wordt vanaf 2 uur regen verwacht, we zijn daarom niet heel vroeg, maar wel bijtijds op pad: om 9 uur pakken we het pad bij het pontje weer op. We lopen aanvankelijk langs de Maas, met een prachtig uitzicht op Kessel aan de overzijde, met haar kerk en kasteel. Al snel buigen we landinwaarts het bos in. Mooi loofbos, in prachtige herfsttinten. Links van ons loopt een oude Maasmeander, nu moerasgebied. Opnieuw is opvallend hoe de Maas in terrassen steigt. Sommige Maasduinen zijn echt steil te noemen.

Voorbij Reuver dwalen we nog wat verder van de Maas af en bereiken Ronckenstein. Leuk minidorpje, met een paar oude gebouwen. De oude watermolen ligt jammer genoeg op privegrond en is niet te bezichtigen. De naam suggereert me dat er vroeger een kasteel heeft gestaan. We passeren een boomkwekerij. Alle boomsoorten zijn in het Duits gelabeled, keurig in rijen. De bomen zijn groter dan wat ik in het westen aan bomen in kwekerijen zie. Misschien bestemd voor verkoop aan gemeenten die gelijk een stevige boom willen neerzetten?

Door Belfeld wandelen we terug naar de Maas. De planning was om hier terug te keren naar het park, maar het is nog vroeg. We besluiten door te wandelen tot het pontje bij Tegelen. We maken een praatje met een oma met kleinkind in de wandelwagen. Ze vertelt uitgebreid over de grotten in Steyn. Daar moeten we beslist een sleutel van vragen. Er is in Steijn zoveel te zien. Ze loopt een man tegemoet met een hondje. Wanneer we die man een kilometer verder tegen komen, zeg ik hem dat zijn komst is aangekondigd. Hij kijkt me aan met een blik die het midden houd tussen 'ik zie water branden' en 'die man is niet goed snik'.
Bij een sluizen- en stuwencomplex zijn drie mannen bezig. We maken een praatje en horen dat ze vandaag naar school zijn. Ze oefenen eens per jaar het onderhoud / openen van de sluizen, zodat ze niet voor verrassingen komen te staan als ze het een keer in nacht en ontij moeten komen doen.

De Maasoever is met stenen versterkt. Dagkoekoeksbloem, knoopkruid en behaard knopkruid zijn de voornaamste bloeiers. De witte composiet, die ik gisteren tegenkwam, staat ook hier in bloei. Determineren met de flora op soortenbank.nl lukt helaas niet. Misschien eens vragen (Blijkt smalle aster, Aster lanceolatus, te zijn. In Steijl bewonderen we het klooster en de kloostertuin. Deel van wat wel het Rijke Roomse Leven genoemd werd. De grotten laten we voor wat ze zijn.

De bus brengt ons regelrecht terug, halte vlak voor het park.

Gewandeld: 6,3+9,9 = 15,2 km.

Lees verder: Teijl-Venlo