Vrije wandeling: Delft - Zoetermeer

Woensdag 2 april.

Het is lekker zonnig weer als we bij Station Delft uit de bus stappen. Van te voren had ik vanaf mijn laptop de route van google maps naar mijn telefoon gestuurd. Daarmee lopen we zorgeloos van het station naar de markt voor de Nieuwe Kerk. Via de Nieuwe langendijk, de Oostsingel, en de Bieslandse kade lopen we onder de A13 door Delft uit.

Op de Korftlaan wordt het rustig. Eigenlijk horen we al snel weining of niets meer van de autosnelweg. We passeren vakantiepark Delftse Hout. Van de Bieslandse bovenmolen staat alleen het 8-kantige onderstuk nog overeind. In de berm groeit volop speenkruid, hondsdraf en paardenbloem. Allemaal niets bijzonders maar het is leuk ze vrolijk in bloei te zien staan.

We volgen het Virulypad. Rechts zien we 3 fazanten. Verderop zien we iets wat op een zaagbek lijkt. In de berm staan de eerste pinksterbloemen in bloei. Ook het kleinhoefblad (zie foto) staat er vrolijk te pronken. Via een tunneltje gaan we onder de Noordweg door. De verleiding om in de Balije Tuin een kopje thee te drinken is groot, maar we weten door te lopen.

In Zoetermeer is het nog even doorbijten voor we langs de nieuw woonwijken bij het station komen. Met de trein gaan we naar Den Haag terug.

Gelopen: 11,5 km.

Vrije wandeling: Delft - Rotterdam

Donderdag 27 maart 2025

Om 09:30 stappen we bij station Delft uit de bus. We lopen over het van Leeuwenhorstpark richting zuiden. Bij de Irene boulebard even linksaf en dan voor het water rechtsaf het Zuideinde op. Op de hoek staat een afbeelding van een oud schilderij. Ik vermoed dat daar het oude kruithuis voor de ontploffing van 1654 te zien is.

Het Zuideinde gaat al snel over in de Schieweg. We passeren het nieuwe kruithuis, dat veilig buiten de bebouwde kom gebouwd werd. Er ligt geen kruit meer opgeslagen. Scouting vind er een veilig onderdak.

Vrije wandeling: Den Haag - Delft

Woensdag 19 maart 2025

Deze week een "vrije wandeling". We wandelen vanaf de Loevesteinlaan in Den Haag het Zuiderpark in. Dat verlaten we bij de ingang aan de Melistokelaan. We lopen rechtdoor, steken de Erasmusweg over en wandelen het park van Overvoorde binnen. Er staat nog weinig of niets in bloei, ondanks een heerlijk zonnetje. We volgen het park en het park Steenvoorde tot aan de kruising Generaal Spoorlaan x Pr. Beatrixlaan.

We volgen de Steenvoordelaan, bekijken de woonflats die hier uit de grond gestampt worden, slaan linksaf en steken bij station Rijswijk de Winston Churchilllaan over naar de Lange Kleiweg.

Deze weg loopt eerst een stuk tussen bedrijven door, maar na het oversteken van de A4 kunnen we een rustig voetpad langs het fietspad volgen. In de berm staat op verschillende plaatsen het speenkruid in bloei. Samen met het zonnetje, dat er nog steeds lustig op los schijnt, geeft het een lekker voorjaarsgevoel.

Aan de rand van Delft lopen we langs vroegere bedrijventerreinen die in snel tempo bouwrijp gemaakt worden. Nou ja, snel tempo, een van de braak liggende terreinen ziet er uit alsof het al een jaar ligt te liggen. Vast een stikstof probleem.

Na een kruising wandelen we de oude binnenstad van Delft binnen. We bekijken twee monumentale kerken van buiten, eerst de oude kerk en daarna de nieuwe kerk. Op het kerkplein kopen we wat Delfs blauwe kralen. Jos raakt met de verkoopster aan de praat. Er zijn drie filialen, en een ervan is de nacht ervoor door brand vernietigd. Een bekende van haar ligt nog in het ziekenhuis.

Bij Speldorado kopen we een spel voor 13 spelers, mooi voor als we in juni 40 jaar getrouwd hopen te zijn en we er met gezin + aanhang even er uit willen.
Afstand: 9 kilometer.

Nederlands Kustpad : Scheveningen Zwarte Pad - Katwijk.

Woensdag 8 januari 2025

In Scheveningen stappen we uit bus 21 bij halte Zwarte Pad. Door een suffigheidje van mij lopen we niet naar het Nettenboetstersveld, maar volgen het Zwarte Pad. Jammer genoeg loopt het duinpad hier niet verder, er is alleen een pad naar het strand beneden.

De zee is lekker wild. We volgen het strand ongeveer een kilometer en nemen de eerste duinovergang terug de duinen in. De duinovergang wordt links en rechts geflankeerd door indrukwekkende bunkers van de Atlantik Wall. Een weg geplaveid met bakstenen nodig ons uit om linksaf te slaan. Verderop komen we uit bij het fietspad richting Wassenaarse Slag.

Het is zonnig, al voelt het door een frisse wind vrij koud. Maar het is droog, dus eigenlijk prima wandelweer. De duinen zijn nu nog rustig. Deze route is niet de officiele route, maar de route van het Zwarte Pad naar de Waalsdorpervlakte kent nogal wat verkeerslawaai. En het traject van de Waalsdorpervlakte naar boerderij Meijendel kunnen we bijna dromen.

Het is januari en er bloeit weinig. We genieten van de rust en de frisse lucht. Bij de afslag naar de Libellenvallei en boerderij Meijendel krijgen we het idee dat we voortgang maken. Op een bankje eten we onze meegebrachte boterhammen op. Een dienstauto van Dunea staat achter ons en volgt ons met onderbrekingen naar Wassenaarse Slag.

In het restaurant drinken we wat voor we doorlopen naar Katwijk aan Zee. We volgen niet de officele route door de natte duinvalleien, omdat we die te vermoeiend vinden. In plaats daarvan volgen we het voetpad langs het fietspad. Dat loopt een stuk lichter.

Langs het pad zien we een mos dat door de Obsidentify app geïdentificeerd wordt als Zomersneeuw Cladonia foliacea. Er naast groeit vals rendiermos (Cladonia rangiformis).
Zomersneeuw wordt ook wel elandgeweimos genoemd. Het is een korstmos die in de kalkrijke duinen zeer algemeen is, maar ook op zandgronden in het binnenland voorkomt.

In Katwijk valt helaas een bus uit. Maar de volgende is keurig op tijd en brengt ons zonder problemen naar Leiden CS.

We hebben er 15 kilometer opzitten. Onze conditie gaat langzaam vooruit, want we zijn er niet bijzonder moe van.

Nederlands Kustpad: Kijkduin - Zwarte pad

Vrijdag 20-12-2024

De bus brengt ons tot halte Kijkduin-strand. Hij rijdt niet verder naar het normale eindpunt. Kijkduin zal wel weer op de schop genomen worden. We nemen direct het voetpad de duinen in. We bekennen het eerlijk: daarmee smokkelen we een paar honderd meter boulevard. Het voetpad langs het fietspad volgen we tot de route van het kustpad ons fietspad kruist. Het is licht zonnig, fris, maar niet extreem. Uitstekend wandelweer. We lopen door een hekje het graasgebied van de Schotse hooglanders binnen. We zien de dieren met hun imposante hoorns niet. We lopen over een zandvlakte en volgen daarna asfaltpaden door het binnenduin. De bomen zijn kaal. Het is bijna winter.

We steken de Nieboerweg over en lopen verder door de bosjes van Poot. Op rottend hout groeit het echt Judasoor (Auricularia auricula-judae). Het lijkt ook op oren. Waarom het echte Judasoor? Omdat het geslacht Auricularia Judasoor genoemd wordt. Alle in Nederland en Vlaanderen bekende soorten van dit geslacht worden daarmee judasoor genoemd. Auricularia mesenterica, een andere judasoor soort, wordt Viltig judasoor genoemd.

De route voert ons langs de Scheveningse 2e en 1e binnenhaven. Bij Oma Toos drinken we een kopje koffie en thee. Daarna volgen we de boulevard. Daar eten we onze boterhammen. Op verschillende tegels zien we het wapen van Scheveningen. Bij een monument van de op zee gebleven vissers zie ik de naam van mijn overgrootvader. Mijn opa moest op zijn 13e mee naar zee, en op zijn eerste reis sloeg zijn vader over boord. Verderop shop ik bij de Lego shop een lego technic wagentje. We negeren de route naar het centrum - we zijn niet zulke stadsmensen. Bij het Zwarte Pad nemen we de tram naar huis. We hebben er volgens de stappenteller 10 kilometer opzitten.

Nederlands kustpad : Monster - Kijkduin

Zaterdag 30 november 2024

In Monster stappen we uit de bus bij halte de Westlandse druif. Is dat echt een druivensoort? Het zou kunnen. In elk gevalzetten we er stevig de pas in richting de duinen. Daar volgen we het fietspad achter de duinreep tot aan Ter Heijde. Het kanon dat hier jarenlang stond ter herinnering aan de zeeslag bij Ter Heijde is verdwenen. Het was toch geen ding dat iemand even in zijn rugzak stopt en meeneemt. Maar misschien was het van koper, en was men bang voor diefstal, of is het in onderhoud.

We lopen door Ter Heijde. De deur van de plaatselijke kerk staat open, en we nemen een kijkje bij de rommelmarkte die er gehouden wordt. Daarna verlaten we de route, en volgen het fietspad door de duinen.

In de berm valt de zeewolfsmelk op. Vaak zie ik die op of achter de duinreep. Zo ook hier. Het windje in de rug helpt one om het tempo er in te houden. Over de zeereep heen zien we af en toe stukken van de zandmotor. Die is aardig uitgestroomd. Het weer is meest droog al vallen er af en toe wat kleine druppels. Zonder noemanswaardige gebeurtenissen bereiken we Kijkduin, en nemen de bus naar Huis.

Nederlands kustpad deel 2: Hoek van Holland - Monster

Vrijdag 15 november 2024

Met de bus naar Hoek van Holland kost ons minder dan een uur. Dat is een stuk lekkerder dan naar Noordwijk aan Zee of helemaal naar het Romeinse Limespad bij Oosterbeek.

In Hoek van Holland lopen we langs de Nieuwe Waterweg. Er passeren een aantal containerschepen, geen van allen vol gevuld,allemaal leeg tot hooguit half gevuld. Bij het begin van het strand eten we onze boterhammen op. Twee kraaien durven de broodkruimels vlak bij ons op te rapen. Daarna lopen we langs de vakantiehuisjes en strandtentjes. Bij een sympathiek ogend tentje drinken we koffie en thee. Een huismus fladdert binnen rond en pikt brutaal wat kruimeltjes van de bordjes.

Even verderop duiken we het duin in. De route is hier niet heel geweldig aangegeven. Dat hoeft van mij ook niet.

Na een parkeerplaats (en hier mag de bewegwijzering wel wat beter) lopen we over een duinpad. In de berm groeit de zeewolfsmelk. Verderop kruipt de tijgerslak (Limax maximus) over het fietspad. We volgen dit tot we bij Monster afbuigen en bij halte "Westlandse Druif" de bus naar huis nemen. 

 Gelopen: 11 km

Romeinse Limes pad: Grebbesluis - Renkum

Woensdag 16 oktober 2024

Al is het half oktober, de thermometer belooft vandaag de 20 graden aan te tikken. Bus 50 brengt ons probleemloos en snel van station Rheden naar de Grebbesluis. Vandaar pakken we snel de route weer op. Het is al zonnig en lekker wandelweer. Een asfaltweg gaat over in grint. We buigen af naar de Rijn. Hier duiken we een natuurgebied in. Twee jonge vrouwen op gewone schonen komen ons tegemoet. Een stuk verderop gaat het pad over in gladde modder. Hoe hebben de twee dames het klaar gespeeld om hier langs te komen. De modder is glad maar we blijven overeind.

Langs de rivier, op een strekdam, groeit aardpeer, althans, dat vindt de app op mijn mobiel. Zelf ben ik er niet zo zeker van. Vederop blijken ze langs de weg te groeien, blijkbaar was het groepje op de strekdam een uitgezaaid resultaat.

Bij het industriemonument "steenfabriek de bovenste polder" lezen we de informatieborden. We verlaten het natuurgebied en komen bij een doorgaande weg. Hier klimmen we omhoog en lopen over een pad langs de top van de 'berg', een oude stuwwal waar de Veluwe ophoudt en het Rijndal begint. Het Belmonte arboretum ziet er interessant uit, maar ons ontbreekt vandaag de tijd voor een volledig bezoek.

In de tuin van het oude Oranje kasteel drinken we een kopje thee. Daarna lopen we verder naar Renkum. Bij halte Europalaan stappen we op de bus naar Arnhem, om via de stad terug naar Den Haag te gaan.

Gelopen tot en met vandaag: 191 km.
Vandaag gelopen: 191 - 179 = 12 km.

Moselsteig : Wincheringen - Nittel (etappe 2B)

Woensdag 2 oktober 2024.

De weersverwachting van zowel weerplaza als buienradar is dat er tot 10 uur kans op lichte regen is, maar vanaf 10 uur is het droog en half zonnig. Een prima dag om etappe 2 van de Moselsteig te voltooien.

In Nittel parkeren we bij de begraafplaats. Daar zijn twee parkeerplaatsjes: een voor bezoekers van de begraafplaats en een voor blijkbaar meer algemeen gebruik. De begraafplaats ligt direct aan de route en we volgen deze tot de Weinstrasse, waar we de 'zuweg' naar het station volgen. We knikken een medewandelaar gedag. Terwijl we bijna bij het station zijn, zien we de trein binnenrollen. We lopen hard, maar weten dat we eigenlijk kansloos zijn. Op het station, in zicht van de machinist, proberen we snel 2 kaartjes bij de automaat te kopen. De machinist staat duidelijk op ons te wachten. Waar vindt je de luxe dat een treinmachinist op passagiers wacht? In de haast lukt het kopen van 2 kaartjes niet. Ik roep naar de machinist dat het niet lukt en hij roept terug dat we gewoon kunnen instappen.

In Wincheringen stappen we uit. We hebben even wat moeite om op gang te komen. De wegen zijn modderig en glibberig dus we lopen voorzichtig. Het is nu wel droog, maar de afgelopen nachten heeft het wel behoorlijk geregend. En in een rots en leemgrond is niet snel weggezakt. Over asfaltwegen gaat het omhoog. Boven, bij de begraafplaats van Wincheringen, passeren we de St Martin kapelle, mooi door zijn eenvoud.
Maar na een tijdje gaat het beter. Meer asfalt, meer grint, meer gras, minder modder.

We komen de wandelaar uit Nittel tegen. Hij meldt dat zijn trein niet reed, en hij loopt het daarom maar in tegengestelde richting. We hebben blijkbaar enorm gemazzeld.

Dit deel van het traject is veel leuker om te wandelen dan het eerste deel. Meer avontuurlijke smalle bospaden, graswegen langs wijngaarden, mooie uitzichten over de Moezel en over de plaatsjes langs de Moezel.

Ondanks de uitstekende bewegwijzering slagen we er in om een keer verkeerd te lopen. Dit bospad is nat, stijl en glibberig. Jos gaat een keer onderuit. Dat is een modderbroek voor de was. We laten ons niet uit het veld slaan en gaan verder. Het is lekker zonnig weer, de uitzichten zijn mooi, en waar de zon schijnt heeft de modder geen kans. Pas bij het laatste smalle paadje, afdalen naar Nittel, hebben we weer gladde modder, Dit keer ben ik overmoedig en ga ik onderuit. Niets ernstigs, gewoon nog een broek die geschikt is voor de was.

Door gebrek aan conditie en door het weer lopen we deze vakantie maar 1 etappe. Maar we zijn blij, dankbaar en tevreden met deze voltooide etappe.

.

Moselsteig: Palzem - Winscheringen (etappe 2A)

Dinsdag 1 oktober 2024

We parkeren zoals in het boekje geadviseerd wordt, bij de sportanlage. Vandaar wandelen we naar het Bahnhof, het station. Verschillende bewoners wijzen ons spontaan de weg zodra we maar even op onze mobiel kijken. Op het station kopen we 2 kaartjes. Het station is zowaar bemand, of bemensd, iets wat we in Nederland voor stationnetjes van deze afmeting niet meer kennen. Wanneer de trein is binnen gereden, doet deze medewerkster een hekje voor ons open en kunnen we het perron op en instappen.

Binnen een paar minuten zijn we in Palzem. Daar zien we bij het verlaten van het station direct "zuweg" stickers. Alle aan- en -aflooproutes zijn keurig bewegwijzerd. Ze hebben een klein kleurverschil met de echte Moselsteig stickers.

Het eerste deel voert ons omhoog naar bossen. Het is droog, en goed wandelweer. In de bossen is het modderig. We passeren de indrukwekkende Dom van Helfant. Hoe komt zo'n bescheiden plaatsje aan zo'n grote dom?
De twee beschrijvingen van deze etappe zijn lovend, maar voorlopig valt het ons tegen. Een beetje eentonig, misschien zelfs een beetje saai.
Verderop is de route versperd ivm bosbouw werkzaamheden. Gelukkig is de alternatieve route helemaal bewegwijzerd. Kom daar in NL eens om!

In Winscheringen vinden we zonder probleem de auto weer terug. Hopelijk morgen het tweede deel van deze etappe.