LAW Grote rivieren Kaart A11 Schipluiden-Delft + Groen hart pad Delft-Schipluiden.

Zaterdag 17 augustus 2013

De lucht is half bewolkt, en als op ras-positivo vertaal ik dat als: de lucht is half zonnig.

Vorige week hadden we kaart A11 van het Grote Rivierenpad slechts gedeeltelijk gelopen, vandaag lopen we de tweede helft. De bedoeling is via het streekpad Groene Hart terug te wandelen.

We fietsen naar Schipluiden. Google maps fietsroute en de fietsrouteplanner.nl gaven beiden dezelfde route aan. Hoewel het op 1 punt even zoeken is, komen we er zonder echte problemen aan. We zetten daar onze fietsen op slot aan het eind van de Singel, en slaan de Keenenburgweg in.

Op de een of andere manier lopen we de 2e afslag voorbij, maar na even zoeken pakken we even later het pad weer op. Al snel verlaten we de bebouwde kom. Het pad loopt langs een voetbalveld en later tussen twee delen van een golfbaan door. De golfbaan lijkt hier nauwelijks in gebruik. Langs de sloot groeit zwanenbloem, riet, harig wilgenroosje en andere bekende oeverplanten. Een reiger blijft op anderhalve meter afstand staan terwijl we passeren, en zelfs als ik stilsta om hem te fotograferen. De bewegwijzering scoort hier een voldoende.


Even verderop voert het pad ons over de A4, die hier in 1 rijrichting in gebruik is. De andere wordt opnieuw geasfalteerd. Al snel na de afrit gaan we rechtsaf door een tunneltje. Hier valt de route samen met het streekpad Groene Hart. We volgen een smal paadje naar rechts, dit is de Tandhofkade, al zien we geen bordje met deze naam.

Aan de overzijde van het water zitten vissers die hun hengel uitwerpen, vaak compleet met tent. De bewegwijzering van het streekpad domineert hier, maar ook het LAW is voldoende aangegeven.

Op de kruising van de Tandhofkade en het Sint Maartensrechtpad gebruiken we de meegebrachte lunch.
Hier zijn we aan het eind van kaart 11A van het LAW. Die loopt hier volgens de kaart rechtdoor, al zien we geen sticker of verf, maar misschien kijken we niet goed genoeg.

We volgen nu het Groene Hart pad over het Sint Maartensrechtpad. Dit steekt de A4 over op een plaats waar de A4 nog in aanleg is. Boven op het fietsersviaduct praten we er even over met een fietsersechtpaar dat het tracé bekijkt. Ze vertellen ons dat er al een half jaar geen voortgang is.

Het pad loopt nu ten zuiden van het eerder genoemde golfterrein. Hier zijn wel redelijk wat golfers te zien, al is een doorsnee park op zaterdagmiddag bij dit weer drukker. Ik vraag me af of de gemeente dit gebeuren nu financieel ondersteunt heeft.

In de sloot naast het pad groeit Koninginnenkruid, Grote lisdodde, opnieuw Zwanenboem, en voor het eerst deze zomer zien we ook  Kikkerbeet.
Op een vlonder met een kunstwerk ontmoeten we twee wandelaarsters Ze lopen het Groene Hart streekpad. Ze bevestigen onze mening dat deze route overal uitstekend is aangegeven. Naast het vlonder groeit onder andere watermunt, die we ook al langs de sloot tegenkwamen, en een gele composiet waarvan ik vermoed dat het heelblaadjes zijn.

Op de kruising met de Zouteveenseweg zouden we volgens kaart 11A naar rechts moeten, maar de bewegwijzering leidt ons even naar links en na ongeveer tien meter naar rechts. Ik vermoed dat het streekpad verplaatst is. De nieuwe route loopt in ieder geval rustiger dan de Zouteveenseweg. We volgen het fietspad tot de Vlaardingsekade. Hier gaat het streekpad linksaf naar het zuiden, maar wij gaan rechtsaf naar Schipluiden. Opnieuw genieten we van de winkeltjes in het leuke oude centrum langs het water. We volgen het water tot we bij onze fietsen terugkomen.

LAW Grote rivierenpad, kaart A12 en A11 deel1, Maasland - Schipluiden

Zaterdag 10 augustus 2013

Met een fietsendrager die Jos me voor Vaderdag gaf, brengen we de fietsen naar Schipluiden, en plaatsen ze bij de kanoverhuur. Vandaar rijden we naar Maasland, en parkeren de auto achter "het wapen van Maasland". De wolken zien er dreigend uit, dus we nemen voor de zekerheid onze regenjassen maar mee. We hebben een oud fototoestelletje van Jos mee, niet zo goed als mijn kapotte compactcamera, maar beter dan niets.

De route is eenvoudig te volgen, en veel kans om mis te lopen is er niet. Het schelpenpad langs het Trekkadepad begint snel. Af en toe zijn er vissers met hun hengel bezig. Verder is het hier rustig. Het lijkt wel het Groene Hart, maar dit is het Delfland. De polder Vlietlanden mogen we niet in, maar wel langs. Bij een bruggetje genieten we van onze lunch. Een vlucht ganzen trekt over richting zuiden. Enkele futen hebben meer succes dan de hengelaars.

Bij de Vlaardingse Schouw is het even opletten, er zitten hier zo veel hengelaars dat we bijna per abuis het trappetje naar beneden nemen in plaats van over de dijk verder te lopen - hun tentjes blokkeerden vrijwel het hele pad.

Ook hier is verder het pad zonder problemen te lopen. Bij huis nummer 10 (huisnummer staat op de brievenbus) is het pad over de dijk even versperd door schrikdraad, maar het is maar een klein gedeelte, en dit kunnen we over de grintweg lopen. Ook hier blijft het verder rustig, al komen er meer passanten over het water naarmate we Schipluiden naderen. Verschillende malen zien we een parelmoervlinder. Ook witjes, blauwtjes, een citroenvlinder en een distelvlinder kruisen ons pad.

Omdat vrijwel het gehele pad uit dijk bestaat, komen we onderweg veel oevervegetatie en waterplanten tegen. Een niet uitputtende greep: akkermelkdistel, echte kamille, grote kattenstaart, kleine lisdodde, moerasandoorn, waterlelie, diverse soorten wilgen, wolfspoot en zwanenbloem.

In Schipluiden blijken onze fietsen omgevallen te zijn. Ze zijn in ieder geval nog heel. We rijden op de fiets terug. Onderweg merken we in een sloot de watergentiaan nog op.

Waterlelie	Egelskop	Kamille
Dreigende luchten tijdens de lunch.	Molen bij Schipluiden	Watergentiaan

Het gedeelte Schipluiden - Delft bewaren we voor een volgende keer.

LAW Hollands kust kaart 43-44 - Bergen aan Zee - Schoorl

Gewandeld op vrijdag 2 augustus 2013.

Op donderdagavond kwamen we bij camping Buitenduin aan. We hadden onze komst telefonisch aangekondigd, en een zeer vriendelijke campingbaas wijst ons een prima plekje.

Op vrijdagochtend brengt Connection ons met een tot bus omgebouwde bestelwagen van Schoorl naar Bergen aan Zee. Het is de eerste bus, 8.49. Omdat het de heetste dag van het jaar zal worden, hadden we graag een uurtje vroeger vertrokken, maar dit is de eerste rechtstreekse bus. Alternatieven waren er wel, maar dan via Alkmaar. We zijn het grootste deel van de weg de enige passagiers.

We starten bij de Zeeweg, en pakken zonder probleem het kustpad op over de Elzenlaan. Aan een zijde is dit parkeerstrook, maar er groeit toch o.a. zeepkruid. Bij het Zeehuis gaan we rechtsaf. Hier begint ook het trekvogelpad. Het pad is prima aangegeven.

Enkele honderden meters verder keren we terug. Dit stuk duin is alleen toegankelijk met een dagkaart, te kopen bij een dagkaartautomaat of een VVV. Terug dus. Vervolgwandelaars zijn gewaarschuwd. Mijn vrouw heeft het uitstekende idee om het Zeehuis te proberen, en inderdaad, de receptie helpt ons aan dagkaartjes.

Nieuwe poging. Het valt me op dat de struiklaag langs het pad veel rimpelroos bevat, iets wat Milieubeheer in het Westduinpark bij den haag heeft geprobeerd uit te roeien. Het pad voert ons door bossen. Hier staan diverse soorten dennen, maar ik vind het lastig ze te onderscheiden. Het pad is heel kaart 43 goed aangegeven, al worden de bordjes aan het eind wel wat zeldzaam. De grenspaal missen we op de een of andere manier.

Kaart 44 is qua bewegwijzering na "iets verder via en trap naar beneden" voor verbetering vatbaar. De bordjes zijn tot het klinkerweg na de meertjes op een enkeling na afwezig. In het deel na "Duinvermaak" zijn de bordjes ook niet talrijk. De nauwkeurige beschrijving in het boekje sleept ons er op beide stukken doorheen. Een complicatie hierbij is dat de paden die in het boekje genoemd worden, vaak niet overeenkomen met die op het kaartje. Zo noemt het kaartje de Klimweg en de Groenveldslaan, terwijl de tekst in het boekje de Prins Bernhardlaan en de Koninginneweg noemt.

We kruisen verschillende heidevelden met o.a. gewone dopheide, een plant uit de ruwbladige die ik niet kan determineren (achteraf gezien vermoedelijk gewone ossentong), geel walstro en echt duizendguldenkruid. Elders zien we de grote wederik. De gewone ossentong verbaast me, deze houdt van kalkrijke grond, terwijl de duinen benoorden Bergen kalkarm worden verondersteld te zijn.

Het boekje noemt de dennenorchis, maar die missen we bij deze route, terwijl het wel de bloeiperiode hiervoor is.

Bij de klinkerweg aangekomen, slaan we rechtsaf en komen bij Schoorl uit. Daar belonen we onszelf met een bezoekje aan onze favoriete Schoorlse ijszaak, "de kleine ijsbeer."