De bus brengt ons tot halte Kijkduin-strand. Hij rijdt niet verder naar het normale eindpunt. Kijkduin zal wel weer op de schop genomen worden. We nemen direct het voetpad de duinen in. We bekennen het eerlijk: daarmee smokkelen we een paar honderd meter boulevard. Het voetpad langs het fietspad volgen we tot de route van het kustpad ons fietspad kruist. Het is licht zonnig, fris, maar niet extreem. Uitstekend wandelweer. We lopen door een hekje het graasgebied van de Schotse hooglanders binnen. We zien de dieren met hun imposante hoorns niet. We lopen over een zandvlakte en volgen daarna asfaltpaden door het binnenduin. De bomen zijn kaal. Het is bijna winter.
De route voert ons langs de Scheveningse 2e en 1e binnenhaven. Bij Oma Toos drinken we een kopje koffie en thee. Daarna volgen we de boulevard. Daar eten we onze boterhammen. Op verschillende tegels zien we het wapen van Scheveningen. Bij een monument van de op zee gebleven vissers zie ik de naam van mijn overgrootvader. Mijn opa moest op zijn 13e mee naar zee, en op zijn eerste reis sloeg zijn vader over boord. Verderop shop ik bij de Lego shop een lego technic wagentje. We negeren de route naar het centrum - we zijn niet zulke stadsmensen. Bij het Zwarte Pad nemen we de tram naar huis. We hebben er volgens de stappenteller 10 kilometer opzitten.
