zaterdag 18 april 2015.
Toen we een aantal weken
geleden het Marskramerpad van Wassenaar naar den Haag liepen, stond er nog maar weinig in bloei.
Nu zien de bermen onderweg geel van het koolzaad, dat we ook een groot deel van
de wandeling zullen zien. In Ameide is nog een parkeerplaatsje vrij bij de
dorpskerk.
We trekken de wandelschoenen aan en lopen de Lekdijk op. 12 uur, dus
tijd voor lunch. Die genieten we onder een blauwe lucht met witte wolken, en
uitzicht op het water.
Het eerste deel voert ons
over de Lekdijk. Al wandelend hebben we een prachtig uitzicht over de Lek. Tussen
de stenen van de dijk groeien enkele interessante planten, maar die staan nog
niet in bloei, en ik begin er daarom niet aan om ze te determineren.
Ik noemde al het
koolzaad, dat ook hier overvloedig groeit. Tussen de stenen van de dijk groeit naast
het koolzaad ook een andere kruisbloemige, met bleekgele bloemen en donkergroene bladeren. Wat bladeren
in de Tirion brengt me bij de raket, en binnen de raket kom ik bij de Maasraket. Een mooie vondst, de wandeling begint goed.Thuis gekomen begin ik te twijfelen. Schijnraket lijkt waarschijnlijker. Vraag gesteld op waarneming.nl
Vanaf de Lekdijk slaan we
rechtsaf. Deze asfaltweg loopt lekker rustig. Het weggetje voert ons langs de zouweboezem
en de boezem. Het is hier een echt vogelgebied, en Jos hoort verschillende vogels
als de rietzanger. Dieren trekken jagers aan, en we zien dan ook verschillende
jagers met hun uitrusting in de weer. Die uitrusting bestaat uit camera, een
meter lange telelens en statief. Heel vreedzaam dus.
Tussen het water, riet en
op zompige plaatsen bloeit de dotterbloem met felgele grote bloemen. Die had ik zowel in onze tuin als in Utrecht
al gezien, maar toch blijft het genieten.
Bewegwijzering is hier niet of nauwelijks nodig. Het boekje en de plattegrond
zijn hier voldoende. Aan het eind van het pad steken we enkele houten
bruggetjes over. Hier staat het pad duidelijk aangegeven. De graskade waar we
nu over lopen is smal en heel rustig. Slechts een maal komt een andere
wandelaar ons achterop. Sommige weilanden hebben een kleed van lichtroze
pinksterbloemen. Langs de graskade zelf is de flora minder interessant: de grond is tamelijk stikstofrijk en we zien dan ook planten als hondsdraf en fluitenkruid.
We houden rust op een
bankje en komen daarna via een paardenwei op de Lekdijk terug. Vandaar komen we
snel in Lexmond.
Gedaan: 135,3+8,1=143,4 km
Nog te gaan: 273,3-143,4=130,9 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten