Marskramerpad: Breukelen - Hollandsche rading

Dinsdag 16 juni 2020 Spannende dagen. Gisteren hebben we voor het eerst ons caravannetje opgehaald en neergezet op een camping. Onze keus is gevallen op camping Fazantenhof in Hollandsche Rading. We parkeren de auto bij station Hollandsche Rading, en nemen de trein naar Breukelen. Station Utrecht Centraal is vreemd leeg door de coronacrisis. In de trein draagt vrijwel iedereen een mondkapje. In Breukelen pakken we gemakkelijk het pad weer op. Het pad naar de brug loopt iets anders dan in ons boekje staat, we lopen rechtdoor naar het Amsterdam-Rijnkanaal. De brug over is hetzelfde gebleven. We kunnen niet direct naar beneden, dat is pas 50 meter verder. Daarna klopt het pad weer, al is het in het centrum van Breukelen niet heel goed aangegeven. Het oogt wel gezellig. Druk is het niet, maar dat valt goed te verklaren door de lichte miezerregen.

Vanuit het centrum lopen we door naar de brug waar we de Vecht over steken. Hier wordt duidelijk dat Breukelen echt een Vechtdorp is. Gelukkig zien we geen knokpartijen. Rijke landhuizen sieren de oevers van de traag stromende Vecht.
Het bordje waar we het bos in gestuurd worden is duidelijk. Gelukkig maar. Daarna houdt alle duidelijkheid op. We volgen het pad zoals op de kaart in het boekje is aangegeven.Zijpaden zien we niet of nauwelijks. Er ligt veel hakhout en dode bomen langs het pad opgestapeld. Goed natuurlijk voor muizen en amfibien die daar een schuilplaats vinden. Aan het eind van het pad komen we op de Scheendijk. Hier zien we wel stickers van een ander pad, maar niet van het Marskramerpad. Maar het boekje is duidelijk. Bij voormalig Fort Tienhoven zien we een pad van rechts komen. Blijkbaar hebben we ergens iets gemist.

Jammer dat er van het fort niet heel veel te zien is. We volgen de Tienhovenseweg. Van al het water dat op de kaart staat, zien we maar weinig. De flora is echte veenflora: grote valeriaan, grote kattenstaart, ruwe smeerwortel, en riet. Alleen bij de 'Vijfde plas' en voorbij Tienhoven zien we water. Op en rond het water zien we ooievaar, reiger, wilde eend en fuut. Om ons heen en over ons heen valt voldoende water, de lichte driezel gaat over in een gestage regenbui. We pakken onze regencapes. Het is een heerlijk rustig pad, maar een paar die-hards trotseren de regen. In de buurt van Hollandsche Rading komen we meer fietsers tegen. We krijgen hier ook bos, compleet met waarschuwing: let op de eikenprocessierups.

Gedaan: 112,2 + 15,8 = 128,0 km
Te gaan: 360 - 128 = 232 km

Unfortunately, Google's nw interface doesnt seem to support more than one left-aligned image.