woensdag, augustus 15


Nee, deze blog is niet dood. Ik ben alleen druk bezig geweest met andere zaken. En eigenlijk nog steeds.

De website van onze kerk, http://www.bethlehemkerk-denhaag.nl/, was door Arjen Robijn in een nieuw jasje gestoken. Een net jasje, maar een heleboel content stond en staat daarna nog in de oude overall. Daar begint nu een klein beetje beweging in te komen. Deze week hoop ik de eerste oude inhoudspagina over te zetten. Dan krijg ik weer een beetje lucht voor de planten.

En als ik aan planten denk, dan komt de Blauwe zeedistel in gedachten. Een typische duinplant, die ik tot deze zomer nog nooit in bloei had gezien. Een aantal bladeren, ten zuiden van Kijkduin, dat was alles. Geen ramp, op wikipedia had iemand er al een run-of-the-mill artikeltje over geschreven, maar ik bleef toch nieuwsgierig naar de plant.

Vlak voordat we naar de Achterhoek op vakantie gingen, kwam ik hem samen met mijn vrouw tegen, net aan het begin van de bloei, in de Scheveningse duinen. En nu, na de vakantie in Zwitserland, opnieuw, in de duinen bij Wassenaar.

De blauwe bloemschermen zijn best een mooi gezicht. Opvallend was dat in alle drie de gevallen de plant lokaal een redelijke populatie had: telkens bij 1 bepaalde duinovergang. Blijkbaar heeft de plant een plek nodig waar de grond toch iets verstoord is. En de plant zal wel zeldzaam blijven, want de drie duinovergangen liggen telkens een eind uit elkaar. Blijkbaar hebben de zaadjes moeite om de weg naar de volgende duinovergang te vinden.

Leuk klusje voor een mbo-er die een eindwerkstuk moet maken: inventariseer alle duinovergangen langs de Nederlandse kust op het voorkomen van de blauwe zeedistel. Dat moet een redelijke telling geven van het aantal exemplaren dat in Nederland in het wild voorkomt. En als dat teveel tijd is voor 1 mbo opdracht: tel ze dan eens voor 1 provincie. Dat is nog een aardig tijdsbeslag, want al die duinovergangen moeten wel afgelopen worden. Tip: ze groeien ook langs de Katwijkse boulevard.

Leuke afstudeeropdracht voor een hbo-er: wat zijn de ontkiemingsvoorwaarden voor de zaden? Waarom komt deze plant alleen bij duinovergangen voor, en niet ergens gewoon op de zeereep?

Aardig detail: de blauw grijze bladeren van de blauwe zeedistel zijn nogal vetplantachtig: er lijkt een blauwachtige vetlaagje over de bladeren te liggen. Ze ogen en voelen dan ook erg taai. Tot mijn verbazing trof ik toch een slak op een van deze bladeren aan.









maandag, maart 12

LAW

Law staat hier niet voor WET, zoals in LAW and ORDER, maar voor Lange Afstands Wandelpad. Mij vrouw schafte het boekje over het lange afstandswandelpad voor de kustweg aan, en afgelopen zaterdag hebben we daar een stukje van uitgeprobeerd.

De roodwitte blokje waren niet overal te vinden, soms wat oud en versleten, en de beschrijving liet ook wel eens wat te wensen over, maar met beide bronnen samen was de route goed te volgen. We begonnen in onze woonplaats Den Haag, en volgden het pad een stukje "terug", richting Kijkduin. In de boekjes van Bakkertje Deeg heette dat steevast Kijkjesduin.

Bij de Savorin Lohmanlaan begon het leuk: een vos liet zich bij de fietsenstalling zien. Mogelijk een oud of ziek exemplaar, want het maakte zich maar langzaam uit de voeten toen ik met mijn handcamera me dichterbij begaf.

Vanaf Kijkduin voerde de route naar Madenstein, en via een langgerekte plas langs de monsterse weg naar woongebied Polanen bij Monster. Bij natuurgebied Solleveld liepen we door de duinen terug naar de Savorin Lohmanlaan in Den Haag.

Het was een vermoeiende ruk, zo'n 12 km, voor onze eerste wandeling, maar een prima oefening. Voor de foto oogst was het wat teleurstellend, ik heb nog geen nieuwe bloeiende planten kunnen ontdekken. Ook de scilla zagen we nog niet in bloei staan.

Wel heb ik een paar leuke plaatjes van de paarden kunnen schieten, die Solleveld begrazen. Misschien moet ik me eens op de natuurgebieden in de nederlandstalige wiki gaan toeleggen.