zondag, september 18

Deltapad: Oranjezon - Vrouwenpolder

Zaterdag 18-09-2016

Eigenlijk waren we van plan er een kort weekendje van te maken en 2 dagen na elkaar te wandelen. Dat valt mooi te combineren met de verjaardag van mijn schoonzus. Om drie uur kunnen we dan mijn schoonvader ophalen. In 2 dagen, met een bed & breakfast adres op Walcheren, zouden we een fors stuk Walcheren in 1 weekend kunnen lopen. 30 km zou een mooi resultaat voor ons zijn. Maar donderdagavond hadden we door allerlei oorzaken nog geen overnachtingsadres geboekt. En die avond waren we allebei weg. En het wordt laat.
Vrijdagochtend eerst de wekelijkse boodschappen. En we besluiten het wandelweekend te beperken tot zaterdag: 'Als we op tijd vertrekken, kunnen we voor de verjaardag zaterdagmiddag nog best een mooie wandeling maken.'

Zaterdag vertrekken we inderdaad redelijk 'op tijd'. Half negen zitten we in de auto. Het plan is om het stuk Vlissingen - Zoutelande te lopen, 15 kilometer. OV tussenin lijkt afwezig. Maar ik realiseer me onderweg dat 15 km voor ons gauw 3 uur lopen is, want we onderweg wel ergens even zitten om te lunchen, en onderweg ook wat bekijken. Als we half elf met wandelen kunnen beginnen, zijn we op zijn vroegst half 3 's middags klaar, Dan halen we het niet met het OV terug op de afgesproken tijd.
We besluiten al rijdend door de miezer om bij Vrouwenpolder te parkeren en vandaar naar Oostkapelle te lopen.

Dat parkeren bij Vrouwenpolder gaat prima. Het is gelukkig droog geworden. Zonder probleem pakken we om half elf de route op. De route voert ons langs een verdwenen fort en door het slapersdorp Breezand. In de berm groeien heelblaadjes.  Onderweg horen we geen Zeeuws, wel Oosterbuurs. Ze doen hun best met het verbasteren van hun Guten Morgen. Anderen lijken de moeilijke Nederlandse 'g' te hebben opgegeven en zeggen 'Allo'. Het klinkt toch net een tikje anders als het Nederlandse Hallo. Ik heb jullie door, slimmerikken.

We gaan het strand op. Heerlijk breed strand. Hier en daar ligt blaasjeswier. Het zand is hard en loopt gemakkelijk door. Ik neem een kijkje bij het duin, maar zie alleen helmgras en melkdistel. Strandclub Aloha beach heeft geen Hawaiaanse uitstraling maar is als enige strandtent na 2 km goed te herkennen. We wandelen langs de bekende duinflora, waarvan de meeste vruchtdragend is en niet meer in bloei staat: bramen, rozenbottels. De Teunisbloem vertoont nog wat spaarzame gele bloemen.

Bij camping Oranjezon houden we halt en checken de route planner. 12 uur. Wanneer we in dit tempo doorgaan, halen we niet de bus van kwart over 1 in Oostkapelle. De Bushalte bij de camping is opgedoekt. En wanneer ik de reisplanner raadpleeg, geeft deze aan geen OV in de omgeving te kennen. We besluiten binnendoor terug te wandelen. naar Vrouwenpolder. We volgen het fietspad. een gelukkig besluit, want in de berm ontdek ik een gele composiet die er net iets anders uitziet. Het blijkt dubbelkelk, een mooie vondst. Deze is redelijk algemeen in Zeeland, daarbuiten minder.



Gewandeld: 101 + 5,4 = 106,4km
Te gaan: 195,1 - 106,4 = 88,7 km

In plaats van 30 kilometer hebben we dus 5 kilometer gewandeld. Enfin, volgende keer beter. :)


vrijdag, september 2

Grote rivierenpad: Hei- en Boeicoop - Lexmond

Vrijdag 2 september 2016

In de auto op de heenweg is er een prachtig zonnetje met wat hoge bewolking: dit belooft prachtig wandelweer. We parkeren de auto in Hei- en Boeicoop. Helaas duurt het nog bijna een uur voordat de bus komt, en dat is een belbus, die we een uur van te voren hadden moeten bestellen. Dus eigenlijk zouden we nu 2 uur moeten wachten op de bus. Daar hebben we geen zin in, dus lopen we dit traject maar 'tegen de richting in'.

We vinden het pad gemakkelijk terug. Over het boerenerf (koffie en thee verkrijgbaar), na de schuur linksaf. en snel weer rechstaf. We wandelen hier door de weilanden. Op de achtergrond is tijdens deze wandeling voortdurend vaag het geluid van de A28 te horen, maar waar in Nederland is dat niet het geval? Het is in ieder geval herlijk ruim en weids polderlandschap. De lucht ruikt schoon. Verse zuurstof voor bedorven kantoorlongen.



Het overstapplankje bestaat uit stenen, en is voor Jos te laag. Of het hek is te hoog, net hoe je het bekijkt. Het touwtje waarmee het hek is vastgemaakt kan gemakkelijk los en ook gemakkelijk weer vast. We zijn te gast, en proberen ons dus zo netjes mogelijk te gedragen. Langs de slootkant groeit watermunt, ruwe smeerwortel, rode klaver, haagwinde, grote kattenstaart, tandzaad, en natuurlijk ontbreekt het harig wilgenroosje niet. In de weilanden zitten ooievaars, reigers, rietganzen en meeuwen.

Na het oversteken van de weg komen we in de Bolgerijse griendbossen. In de berm van het smalle wandelpad groeit een van de eerste paddenstoelen, de aardappelboleet. De herfst begint langzaam toch. Het geaderd witje en het bruin zandoogje dartelen in het zonnetje rond.

Over een rustige weg wandelen we tot het Merwedekanaal. De brug draait net open, en we wachten tot twee schepen gepasseerd zijn. Het zonnetje is met de noorderzon vertrokken en ik trek mijn zomerjasje aan.

Wanneer de brug sluit, zetten we er weer de wandelpas in. Met een beetje doorstappen moeten we de bus van kwart over een Uit Lexmond naar Hei- en Boeicoop kunnen halen. Over de Lekdijk stapt het lekker door. In Lexmond genieten we bij de kerk van onze meegebrachte lunch. Het zonnetje is terug van weggeweest, en op de een of andere manier smaken dan zelfs de boterhammen lekkerder.

De buurtbus komt een paar minuutjes vroeger dan aangekondigd, compleet met praatgrage chauffeur. Waarom is deze man buschauffeur? Hij loopt een carriere als toeristische gids mis. Onderweg vertelt hij ons de complete geschiedenis van de streek.

Dit traject was het laatste Nederlandse stukje van het Grote Rivierenpad. Er resteert nu nog 23,5 kilometer in Duitsland.

Vandaag afgelegd: 10,1 km
Gedaan: 239,3 + 10,1 = 249,4 km
Nog te gaan: 23,5 km

Grote rivierenpad: Hei- en Boeicoop - Lexmond

Vrijdag 2 september 2016

In de auto op de heenweg is er een prachtig zonnetje met wat hoge bewolking: dit belooft prachtig wandelweer. We parkeren de auto in Hei- en Boeicoop. Helaas duurt het nog bijna een uur voordat de bus komt, en dat is een belbus, die we een uur van te voren hadden moeten bestellen. Dus eigenlijk zouden we nu 2 uur moeten wachten op de bus. Daar hebben we geen zin in, dus lopen we dit traject maar 'tegen de richting in'.

We vinden het pad gemakkelijk terug. Over het boerenerf (koffie en thee verkrijgbaar), na de schuur linksaf. en snel weer rechstaf. We wandelen hier door de weilanden. Op de achtergrond is tijdens deze wandeling voortdurend vaag het geluid van de A28 te horen, maar waar in Nederland is dat niet het geval? Het is in ieder geval herlijk ruim en weids polderlandschap. De lucht ruikt schoon. Verse zuurstof voor bedorven kantoorlongen.



Het overstapplankje bestaat uit stenen, en is voor Jos te laag. Of het hek is te hoog, net hoe je het bekijkt. Het touwtje waarmee het hek is vastgemaakt kan gemakkelijk los en ook gemakkelijk weer vast. We zijn te gast, en proberen ons dus zo netjes mogelijk te gedragen. Langs de slootkant groeit watermunt, ruwe smeerwortel, rode klaver, haagwinde, grote kattenstaart, tandzaad, en natuurlijk ontbreekt het harig wilgenroosje niet. In de weilanden zitten ooievaars, reigers, rietganzen en meeuwen.

Na het oversteken van de weg komen we in de Bolgerijse griendbossen. In de berm van het smalle wandelpad groeit een van de eerste paddenstoelen, de aardappelboleet. De herfst begint langzaam toch. Het geaderd witje en het bruin zandoogje dartelen in het zonnetje rond.

Over een rustige weg wandelen we tot het Merwedekanaal. De brug draait net open, en we wachten tot twee schepen gepasseerd zijn. Het zonnetje is met de noorderzon vertrokken en ik trek mijn zomerjasje aan.

Wanneer de brug sluit, zetten we er weer de wandelpas in. Met een beetje doorstappen moeten we de bus van kwart over een Uit Lexmond naar Hei- en Boeicoop kunnen halen. Over de Lekdijk stapt het lekker door. In Lexmond genieten we bij de kerk van onze meegebrachte lunch. Het zonnetje is terug van weggeweest, en op de een of andere manier smaken dan zelfs de boterhammen lekkerder.

De buurtbus komt een paar minuutjes vroeger dan aangekondigd, compleet met praatgrage chauffeur. Waarom is deze man buschauffeur? Hij loopt een carriere als toeristische gids mis.

Dit traject was het laatste Nederlandse stukje van het Grote Rivierenpad. Er resteert nu nog 23,5 kilometer in Duitsland.

Vandaag afgelegd: 10,1 km
Gedaan: 239,3 + 10,1 = 249,4 km
Nog te gaan: 23,5 km