Marskramerpad: Stroe - Kootwijk

Woensdag 24 juni 2020.

Bijschrift toevoegen

We parkeren in Stroe langs de spoorbaan. In het bos zou een parkeerplaats moeten zijn, maar die lijkt alleen bereikbaar over een wildrooster. Is dat wel de bedoeling? Toch maar de spoorbaanparkeerplaats. We willen vroeg wandelen, want het belooft een hete dag te worden. Onder het viaduct door duiken we het bos in. Na het bos staan we aan de rand van de heide. Hier slaan we rechtsaf. We steken de heide dwars over. Weids, ruim. Ja, het vergrast, maar de heide is duidelijk herkenbaar.

Aan het eind komen we een schaapskudde met herder tegen.

We wandelen door een echt eikenbos. Later komen we in een naaldbos met zowel spar als den. In de buurt van Kootwijk komen we door een bos met beuken en kastanje.

In Kootwijk drinken we een kopje thee. Ze zijn hier streng: we moeten eerst tekenen dat we geen koorts hebben en niet ziek zijn. 

We wandelen terug over de Houtbeekweg. Lang, maar we komen opnieuw langs het Kootwijksche veld. Hier staat ook een informatiepaneel over de prehistorische bewoners, hun grafheuvels en de beek die hier ontsprong/ontspringt.

Gedaan: 133,6 + 7,3 = 140,9 km

Te gaan: 360 - 140,9 = 219,9 km

Veluws zwerfpad: Garderen - Harskamperdennen

Maandag 22 juni 2020

Altijd een lastige afweging: in principe willen we eerst het OV doen, en dan het wandelen. Maar dat betekent dat we de route in omgekeerde richting wandelen. Die is meestal net iets minder goed bewegwijzerd.

We staan ruim vijf minuten voor tijd klaar bij de bushalte 'Hoog Buurlose weg'. De bus is een paar minuten later. Achterin instappen. Dat vermijdt in ieder geval de chauffeur als besmettingshaard. 

Onderweg discussie over waar we het beste kunnen uitstappen. Welke halte is in het centrum? Tikje gestrest stappen we uit. Jammer genoeg ontbreekt het wandelboekje uit mijn  rugtas. Waarschijnlijk in de bus er uit gegleden, want ook het flesje water zit er niet meer in.

De bewegwijzering in de buurt van de camping zag er niet heel duidelijk uit, dus om het hele stuk door de bossen alleen op de stickers en de verf te lopen is me een te groot risico. De plaatselijke VVV blijkt gesloten. Een nieuw boekje kopen zit er niet in. Ik download de gpx van wandelnet.nl. Maar laden in Navigator of in Waze of Google maps op mijn android mobiel lukt niet. In de playstore download ik een nieuwe app die het moet kunnen, zoeken op maps gps gpx. 400Mb later werkt het niet. Een app met de naam GPX viewer doet het gelukkig wel. We kunnen op pad.

Eerst langs akkers, maar na een tijdje het bos in. We wandelen over asfalt, grintwegen, zandpaden en betonnen fietspaden. Op die laatste is het druk met fietsers. En het is nog niet eens hoogseizoen.

Het bos is moor gevarieerd met den, spar, Amerikaanse eik, zomereik, krentenboompje, hulst, lijsterbes en andere bomen en struiken. 

We wandelen door een tunneltje onder de A1 door, waarna we een tijdje tussen A1 en spoorbaan lopen. We steken de spoorbaan over en bereiken het Kootwijkerzand. Mooi gebied, met het Marskramerpad waren we hier ook. Nu steken we het dwars over. Daarna gaan we weer het bos in. Opnieuw een variatie aan brede en smalle paden. Het pad loopt langs de camping, we zijn terug.

Het aantal kilometers kan ik niet noemen: zonder boekje heb ik geen idee.

Aanvulling dinsdag 23 juni 2020: Harskamperdennen - Harskamp.

Onder een stralend zonnetje wandelen we vanaf de camping naar de N314. We stekende de provinciale weg over en volgen de asfaltweg. Even verderop slaan we linksaf. Ook dit is vooral asfaltweg. Het wandelt gemakkelijk weg. In Harskamp doen we een paar boodschapjes en nemen de bus terug.

Marskramerpad: Hollandsche Rading - Den Dolder.

Woensdag 17 juni 2020

Vanaf camping de Fazantenhof, heerlijk rustig gelegen langs het Marskramerpad, slaan we linksaf. Dit stuk hebben we een paar weken geleden al gelopen, maar het is beslist geen straf om dit gedeelte nog een keer te doen. Het vingerhoedskruid staat nog prachtig in bloei. 

Al snel komen we bij de Maartensdijkseweg. Druk, maar gelukkig hoeven we maar een kort stukje door de berm te lopen. We lopen langs een golfbaan, het Binnenhof. Het Binnenhof ken ik in een andere betekenis. Maar misschien slaan verschillende kamerleden hier regelmatig een balletje? Het bos waar we door lopen is redelijk gevarieerd met zowel naaldbomen als loofbomen. Ik houd mijn ogen open voor Dennenorchis maar zie er geen. 

Bij het oversteken van de N234 is het even goed opletten. Daarna duiken we weer de bossen in. DE moeheid van gisteren zit ons nog in de benen. Daarom wandelen we rechtdoor richting spoorlijn en steken deze over via het viaduct. We zien op dit stukje bermooievaarsbek en prikneus. Langs de spoorlijn lopen we naar Den Dolder. De NS brengt terug naar Hollandsche Rading. Vandaar lopen we terug naar de camping.

In totaal lopen we een kilometer of 10, maar van het pad knabbelen we maar 5 kilometer af.

Gedaan: 128,0 + 5,6 = 133,6 km

Te gaan: 360 - 133,6 = 226,4 km

Foto's hopelijk later

Marskramerpad: Breukelen - Hollandsche rading

Dinsdag 16 juni 2020 Spannende dagen. Gisteren hebben we voor het eerst ons caravannetje opgehaald en neergezet op een camping. Onze keus is gevallen op camping Fazantenhof in Hollandsche Rading. We parkeren de auto bij station Hollandsche Rading, en nemen de trein naar Breukelen. Station Utrecht Centraal is vreemd leeg door de coronacrisis. In de trein draagt vrijwel iedereen een mondkapje. In Breukelen pakken we gemakkelijk het pad weer op. Het pad naar de brug loopt iets anders dan in ons boekje staat, we lopen rechtdoor naar het Amsterdam-Rijnkanaal. De brug over is hetzelfde gebleven. We kunnen niet direct naar beneden, dat is pas 50 meter verder. Daarna klopt het pad weer, al is het in het centrum van Breukelen niet heel goed aangegeven. Het oogt wel gezellig. Druk is het niet, maar dat valt goed te verklaren door de lichte miezerregen.

Vanuit het centrum lopen we door naar de brug waar we de Vecht over steken. Hier wordt duidelijk dat Breukelen echt een Vechtdorp is. Gelukkig zien we geen knokpartijen. Rijke landhuizen sieren de oevers van de traag stromende Vecht.
Het bordje waar we het bos in gestuurd worden is duidelijk. Gelukkig maar. Daarna houdt alle duidelijkheid op. We volgen het pad zoals op de kaart in het boekje is aangegeven.Zijpaden zien we niet of nauwelijks. Er ligt veel hakhout en dode bomen langs het pad opgestapeld. Goed natuurlijk voor muizen en amfibien die daar een schuilplaats vinden. Aan het eind van het pad komen we op de Scheendijk. Hier zien we wel stickers van een ander pad, maar niet van het Marskramerpad. Maar het boekje is duidelijk. Bij voormalig Fort Tienhoven zien we een pad van rechts komen. Blijkbaar hebben we ergens iets gemist.

Jammer dat er van het fort niet heel veel te zien is. We volgen de Tienhovenseweg. Van al het water dat op de kaart staat, zien we maar weinig. De flora is echte veenflora: grote valeriaan, grote kattenstaart, ruwe smeerwortel, en riet. Alleen bij de 'Vijfde plas' en voorbij Tienhoven zien we water. Op en rond het water zien we ooievaar, reiger, wilde eend en fuut. Om ons heen en over ons heen valt voldoende water, de lichte driezel gaat over in een gestage regenbui. We pakken onze regencapes. Het is een heerlijk rustig pad, maar een paar die-hards trotseren de regen. In de buurt van Hollandsche Rading komen we meer fietsers tegen. We krijgen hier ook bos, compleet met waarschuwing: let op de eikenprocessierups.

Gedaan: 112,2 + 15,8 = 128,0 km
Te gaan: 360 - 128 = 232 km

Unfortunately, Google's nw interface doesnt seem to support more than one left-aligned image.