Dinsdag 16 februari 2021.
Het is nog steeds Covid-19 lockdown. Maar een van ons tweeën mocht bij mijn schoonvader op bezoek voor zijn 94e verjaardag. Wat we wel allebei mogen, is wandelen. We parkeren weer bij kasteel Westhove, en wandelen nu het stukje naar Domburg heen en weer. Het heeft de afgelopen week gesneeuwd en gevroren, en we zijn blij weer even de benen te kunnen strekken zonder uit te hoeven kijken voor uitglijders. Het is ook een tijd geleden dat we 'echt' gewandeld hebben. Wel hebben we bijna elke week een midweekwandeling door Den Haag gemaakt, maar zo een stuk buiten de stad voelt toch 'echter', meer als 'natuur'.
Het is grijs, en er staan redelijk wat auto's op de parkeerplaats. Vanaf de parkeer plaats zien we een prima reconstructie van een mottetoren. Hoewel prima? We hebben onze twijfels bij het pannendak. Wanneer werden die gemeengoed?
In de Manteling, het natuurgebied bij kasteel Westhove, zien we sneeuwklokjes volop in bloei staan. De krokusjes tonen hun gele bloemen, en de narcissen staan klaar om dat voorbeeld te volgen. Wat we nog niet zien, zijn de sleutelbloemen. Jammer, maar daarvoor zijn we echt te vroeg.
Tegenover Stella Maris, voormalig koetshuis en nu museum, slaan we een smaller pad in. Via een dubbele wandelsluis komen we op landgoed Hoogduin. Hier is het afgelopen met de stinzenplanten. We wandelen door echte duinbossen. Het pad is hier niet goed aangegeven, en we zien een afslag naar links over het hoofd. Gek genoeg blijft de beschrijving in het boekje min of meer kloppen: we komen wel bij Domburg uit. Maar de markering ontbreekt.
We komen uit bij de boulevard. We passeren een standbeeld van een dame met hond, en bekijken het monument van de gevallen Noorse en Belgische commando's en Britse mariniers die tijdens de bevrijding van Walcheren in 1944 gesneuveld zijn. We wandelen verder. Pas aan het eind van de boulevard zien we voor het eerst weer een wit-rode sticker van ons Kustpad. Hier maken we rechtsomkeert en volgen aan de hand van het boekje en de stickers de weg naar kasteel Westhove. Ook nu is de markering gebrekkig, maar met de kennis van de heenweg goed te volgen.
Omdat we geen kaart afstrepen - we lopen maar een gedeelte van een kaart - blijft het aantal gelopen kilometers onveranderd.
