Vrijdag 9 oktober 2020
Na een familiebezoek rijden we naar kasteel Westhove. De TomTom kent wel het kasteel, maar stuurt ons een doodlopende weg in. Dan maar met gezond verstand. De parkeerplaats is ruim. Het is nog geen 1 november, en we moeten betalen. De prijs is relatief fors: 6 euro.
Naast de parkeerplaats verrijst een soort middeleeuwse wachttoren, leuk om te zien.
Het pad is hier gemakkelijk op te pakken. We lopen door overwegend eiken bossen. In de wandelgids staat keurig uitgelegd dat de bewoners in de gouden eeuw hier parkbossen aanlegden. De paden zijn vaak vrij recht. Zijn deze rechte lanen een overblijfsel van deze parken? We zijn hier nu in het najaar, maar in het verleden hebben we hier ook een in het voorjaar gewandeld. Wat het boekje schrijft over stinzenplanten, klopt. Wat betreft de sleutelbloemen kan ik er aan toevoegen dat waar de normale stengelloze sleutelbloem meestal lichtgeel is, in deze bossen de stengelloze sleutelbloem ook lichtroze, rood of wit kan zijn.
De eikenbossen zetten zich hier en daar voort tot aan het open duin, waar de zeewind vrij spel heeft. Het is lekker de frisse zeewind te voelen. Deze hele week was nat, somber en grijs. Vanmiddag is het zonnig en licht, al kruipt er geregeld een wolk voor het zonnetje.
We komen nog een fietser tegen die nauwe familie van ons is. Met donkere zonnebril en in een stevige zwarte kleding had ik hem niet herkend.
We wandelen door naar Oranjezon. I.v.m. de opkomende tweede golf van het covid-19 virus wilden we niet met het ov terug gaan, we wandelen langs het fietspad terug.
Overigens, als we wel met de bus terug hadden willen rijden, hadden we een verrassing gehad, want de bushalte die op het kaartje bij Oranjezon getekend staat, is verdwenen.
Gewandeld: 153,9 + 5,4 = 159,3 km
Te gaan: 195,1 - 159,3 = 35,8 km
