Donderdag 12 mei 2022.
Het OV in deze regio is niet ideaal voor onze doelen. Van Brakel kunnen we de pont naar Vuren nemen, dan een bus naar Gorichem, en dan een bus naar Woudrichem. Benodigde tijd: 2 uur.
Een alternatief is Rijswijk - Brakel, waarbij we het stukje van Woudrichem naar Rijwijk open laten als wandelingetje bij een familiebezoek in de Alblasserwaard. Maar die doet er ook 2 uur over, omdat die met bus - trein - bus via Breda en Tilburg loopt.
Het pontje bij Brakel vaart frequent en is niet duur. Wel pinnen, contant betalen is er niet bij. In Vuren lopen we 10 minuten en moeten een half uur wachten op de bus. In Gorichem besluiten we niet de bus naar Woudrichem te nemen, maar zelf naar het pontje te lopen. Dat stuk hebben we al een keer gelopen. Vandaag in de herhaling. De veerboot naar Woudrichem is groter dan het veer naar Vuren. Jos maakt een babbeltje met een paar Britse fietsers die in Delft kamperen.
In Woudrichem pakken we direct de route weer op. Uit allerlei panelen wordt duidelijk dat Gorinchem, Woudrichem, slot Loevestein en fort Vuren belangrijke schakels in de oude Hollandse Waterlinie waren. In het begin is de route duidelijk aangegeven, maar bij de rand van Brakel raken we het spoor letterlijk bijster. Op de een of andere manier liepen we daar op de stickers van een ander pad. Met een GFX download geraken we weer op het goede pad. We volgen hier een paar kilometer dijk langs de afgedamde Maas. Volgens een informatiepaneel wordt de dijkflora dankzij een gericht maaionderhoud gespecialiseerd in 'zeldzame soorten'. Ik zie er geen knikkende distel, aardbeiklaver, veldsalie of heksenmelk. Wel beemdkroon, maar die beschouw ik niet als zeldzaam. Daarnaast is er best een redelijke variatie met groot streepzaad, kleine klaver, rode klaver, witte klaver, gewone smeerwortel, rolklaver, margrieten, en andere vrolijke bloeiers.
Het pad voert ons vanaf de dijk linksaf de polder in. Volgens het boekje is die route in het broedseizoen afgesloten, maar dat lijkt verouderde informatie. Maar wanneer we op schotse hooglanders met jongen stuiten, keren we om en volgen toch maar de dijk.
Voorbij een brug over de Afgedamde Maas verzwikt Jos bijna haar enkel. Gelukkig kan ze doorlopen.
Minder leuk is dat een mooi stuk van de route langs een paar oude 'wielen' is afgezet. We worden over een fietspad gestuurd. En tot onze aangename verrassing ontdekken we juist in de berm van het fietspad grote ratelaar en vleeskleurige orchis. Daarna is het een paar kilometer doorbijten naar Brakel.
Gedaan: Amsterdam - Brakel, 147 km
Nog te gaan: 206-147 = 59 km (waarvan we de laatste 9 al gedaan hebben). Er komt schot in.
