Nederlandskustpad 2: Scheveningen Kurhaus - Waalsdorperweg.

Vrijdag 31-12-2021

Op de warmste oudejaarsdag sinds het begin van de metingen stappen we uit Lijn 1 bij het Kurhaus. We pakken het wandelboekje om de route weer op te pakken. Helaas pindakaas, we hebben kustpad 1 - Belgische grens - Hoek van Holland - bij ons gestoken. We downloaden de gpx wandelroute. Die wil ons via het centrum laten lopen. Maar daar hebben we geen zin in, we zijn meer natuur dan cultuur mensen. Er is een 'wegafsnijding' die korter is en m.i. mooier loopt. Gelukkig staat er op de site van wandelnet een pdf waar de route op is aangegeven. Die padverkorting hebben we de vorige keer, een jaar of 10 geleden, laten liggen.

We volgen de Nieuwe Parklaan en slaan bij de Badkapel linksaf. Een stukje verder wandelen we de Scheveningse bosjes in. Hoewel we in Den Haag wonen, komen we hier zelden. Oude binnenduinen, en met opvallend veel hoogteverschil. Veel honden uitlaters maken een ochtend wandeling. Daarna gaan we linksaf richting duin. We passeren het gebouw dat vroeger de 'strafgevangenis Scheveningen' en nu de 'Penitentiaire inrichting Den Haag' heet. Een mooie oude toegangspoort. Je woont er niet vrijwillig, maar wel monumentaal.

We steken de van Alkemadelaan over. Bij het begin van de Pompstationsweg slaan we rechtsaf en volgen een fietspad. Langs de Pompstationsweg lag vroeger het 'Nettenboetstersveld', waar de Scheveningse vrouwen de netten boeten. Na een paar honderd meter verlaten we het fietspad en volgen we een smal voetpad langs een hek. Tot mijn verbazing staat hier de brem in bloei. Een kilometer verder komen we bij ons eindpunt, het begin van de Waalsdorperweg.

Gedaan: Hoek van Holland - Waalsdorperweg.

Voorlopig is dat het eind van onze 2e keer Nederlands kustpad 2. Volgende keer hopen we met het Pelgrimspad verder te gaan. Maar dat is nog ver weg, ergens volgend jaar...

Nederlands kustpad deel 2: Kijkduin - Scheveningen Kurhaus

Dinsdag 21-12-2021
Samen met onze zoon Klaas stappen we in Kijkduin uit de bus. Het nieuwe winkelcentrum ziet er keurig uit, al is er maar een klein stukje op. Tja, én lock down én Kijkduin is nog een bouwput.

Bij het hotel NH Atlantic lopen we de duinen in. Al snel lopen we langs een deel van een bunkercomplex uit de 2e WO. Het is koud, en er staat niets in bloei. Er ligt rijp op het helmgras. In het ochtendzonnetje een mooi gezicht. We mogen door een hek het duin in. Wel van groen paaltje naar groen paaltje wandelen. Dat gaat moeiteloos. Daarna komen we in het gebied van de schotse hooglanders, en dan bedoel ik geen doedelzakspelers maar grazers.

Het Westduinpark blijft mooi. We steken de Nieboerweg over en lopen de Bosjes van Poot in. Hier is het druk met hondenuitlaters en joggers. Vandaar lopen we naar de haven. Om preciezer te zijn: de 2e binnenhaven. Veel plezierjachten en een paar vissersschepen. De 1e binnenhaven is deels afgesloten.

Op de boulevard is het dank zij het zonnetje goed uit te houden. Bij een viskraampje halen we wat kibbeling. Bij het Kurhaus passeren we legoland. Daar pakken we ook de tram richting huis. We weten nog niet of we door willen gaan naar Katwijk.

Nederlands kustpad deel 2: Ter Heijde - Kijkduin.

Donderdag 16 december 2021

Bus 31 brengt ons keurig naar de Molenweg in Monster. Bij de bushalte staat de grote maagdenpalm mooi in bloei. Vroeger hadden we hem in de tuin. Het is een beetje een woekeraar, maar hij bloeit wel vrijwel de hele winter door. We passeren de prachtige molen de Vier Winden op weg richting kust. Het zou bewolkt zijn, maar het is prachtig zonnig.

We volgen het pad langs de Slaperdijk. Niet er op, maar er naast. Heel wat hondenbezitters genieten ook van het prachtige weer. Hun viervoeters ook. Sommige honden hebben wat moeite met bij hun baas blijven. Geef ze ongelijk: wat is er nou heerlijker dan rennen en met soortgenoten spelen en rennen? Het voelt bijna voorjaar, verschillende mensen lopen zonder jas.

Aan het eind volgen we de hondenuitlaatstrook naar rechts. 100 meter verder verlaten we door een hek het gebiedje. Hier wijken we van de route af. Persoonlijk vond ik de route x jaar geleden door Madestein niet geweldig, en zeker de parken en bouwterreinen ervoor niet. Dat is persoonlijk, en geen kritiek op de routekeuze van de padbeheerders.

We volgen het pad richting strand. Verschillende overstapjes nodigen ons uit het hek richting Den Haag over te steken. Maar is dat wel de bedoeling? Er staat geen bordje verboden toegang, maar toch. We vragen het aan enkele mederwerkers van Dunea, die verderop aan een hek bezig zijn. Nee, erover steken is verboden. Die overstappaaltjes zijn alleen voor collega's die het waterpeil controleren. Ik vergeet te zeggen dat ze er wel een bordje bij mogen zetten. Bij de duinreep lopen twee fietspaden naar rechts. Welke zullen we nemen? Jos heeft voorkeur voor het nieuwe pad dat over de zeereep loopt. In een opwelling besluiten we een stukje over de zandmotor, die hier al begint, te lopen. Het geluid van de golven werkt heerlijk ontspannend voor onze zenuwen na alle drukte van de afgelopen tijd: de verbouwingen, en de zorgen om onze kinderen.

Langs de waterrand is een heel groepje strandlopers druk bezig. Leuke, drukke beestjes. We passeren de Argusmast. We zijn niet de enigen op het strand, maar rustig is het wel. Op het strand ligt een wier. Obsidentify komt er niet uit of het zeecipres of harige vliescelpoliep is. Thuisgekomen houd ik het op het laatste.

Het is 12 uur als we het strand verlaten en bij Kijkduin omhoog lopen. We eten onze lunch op een bankje, nog even van het zonnetje genietend, voor we de bus naar huis nemen.