Marskramerpad: Bad Bentheim - Losser

Dinsdag 23 mei 2023
In Oldenzaal parkeren we bij het station. De bedoeling is om vandaag van Losser naar Bad Bentheim te wandelen. We zijn redelijk op tijd, maar verliezen ruim een uur doordat de busmaatschappij een halte buiten gebruik stelt en dat niet doorgeeft aan 9292.
We nemen daarom maar de trein naar Bad Bentheim, om vandaar naar Losser te lopen.

Bad Bentheim heeft een mooi kasteel, Burg Bentheim. We bewonderen hem van de buitenkant, en wandelen er rondom. Door alle sores met de bus is het al middag. Het is een heerlijk gevoel in dit bergachtige stadje te zijn. Echt buitenland. Echt vakantie. Ik wist niet dat Duitsland dit zo ver noordelijk en zo dicht bij onze grens kende. In het stadpark / bos eten we onze lunch. Het is hier heerlijk rustig. De planten zijn niet bijzonder, al zagen we er in het stadje wel een aantal. Maar ik heb mijn flora thuis gelaten, het is een voor ons doen zwaar traject van 17 of 18 kilometer. En de obsidentifier app om planten te herkennen doet het om onduidelijke reden niet.

Het plaatsje Gildehaus heeft een leuk oud kerkje. We lopen over een heuvelrug, en hebben afwisselend links en rechts uitzicht. We passeren twee molens, de oostmolen en de oude westmolen. Ja, hier boven op de heuvelrug vangen de wieken wel wind. Het plaatselijke Judenfriedhof zit op slot. Jammer dat zo iets blijkbaar nodig is tegen vandalisme.

Forst Bentheim oogt als een productiebos - het gaat om de houtwinning. De kruidlaag is dus niet bijzonder interessant. We wandelen gestaag door en arriveren even voor half vijf in Losser.

Na bijna 10 jaar zit de laatste etappe van het Marskramerpad er op. Mission accomplished. Onze vakantie zit er ook praktisch op.

Gedaan: Den Haag - Bad Bentheim, 370 km.

Marskramerpad: Oldenzaal - Losser

Maandag 22 mei 2023

Vanaf station Oldenzaal vertrekt twee keer per uur een bus richting Losser. We hebben die van 10:15, wat maar goed is ook, want die van 10:45 gaat vervallen. De chauffeuse stopt bij de grote kerk in Losser. Met wat nauwkeurig kaart lezen vinden we zonder echte problemen de omleidingsroute bij hoog water.

We wandelen langs het Hannekerveld. Vroeger verzamelden zich hier hannekemaaiers, seizoensarbeiders, die van hun kleine boerderij in Duitsland niet rond konden komen, en in de zomer op boerderijen in Nederland werkten. In de berm groeien muizenoor en klein vogelpootje. Allebei algemeen, maar ik zie ze gemakkelijk over het hoofd, dus leuk dat ik ze nu zie staan.
Het begin van de Snoeyinksweg loopt paralel met een beek, waar volgens het bord o.a. orchideen moeten bloeien. Ik zie wel vochtige grond, herkenbaar aan de donkere grassoorten, en echte koekoeksbloem, maar van de orchideeen geen spoor. Wel een berm vol grote brandnetel, fluitenkruid, ruwe smeerwortel, witte dovenetel, kleefkruid en nog een aantal van dat soort voedselrijke grond minnende planten.
Een vlinderaar zoekt de kleine vuurvlinder zonder hem te vinden. Een paar honderd meter verderop zien we die wel vliegen, verschillende zelfs.

In een bos verderop komt de gele dovenetel voor. Leuk, want die zien we meestal alleen in Zuid-Limburg. Soms zien we mispel langs de weg.

We lopen over een aantal smalle fietspaden, waar we voor achterop komende fietsers het fluitenkruid in moeten. Een andere wandelaar had ons daar afgelopen vrijdag al voor gewaarschuwd. We arriveren zonder probleem in Oldenzaal. We passeren verschillende opvallende namen. De Duivelshof kreeg zijn naam naar aanleiding van een landheer die pachters in zijn kelder opsloot als ze niet aan hun verplichting konden voldoen. En dan is er het rotboerpad. Je zal er als boer maar wonen.

Gedaan: Den Haag - Losser
Nog te doen: Losser - Bad Bentheim, 14 km (+4).

(foto's later toe te voegen)

Marskramerpad: Deurningen - Oldenzaal

Vrijdag 19 mei 2023.

Oldenzaal beschikt over een ruime P&R vlak bij het station. We zijn net op tijd voor de trein naar Hengelo. Daar hoeven we niet al te lang te wachten op de bus naar Deurningen.
Het is prachtig weer, zonnig, met soms een wolkje, en temperaturen tussen de 12 en 20 graden. We komen dan ook minstens 8 groepjes Marskramerpadlopers tegen. Een record. Dat hebben we in geen van de wandelingen vanaf Den Haag tot nu meegemaakt.

We wandelen tussen weilanden, waar fluitenkruid, reigersbek, akkerviooltje en look-zonder-look in de berm de dienst uitmaken. Door de temperatuur komen we ook het oranjetipje tegen. Een aantal nieuwsgierige koeien volgen ons aan hun kant van het hek als we langs hun weiland lopen. Het landschap wisselt, het tweede deel van ons dagtraject brengt ons langs een recreatieplas.

In Oldenzaal is het even zoeken naar een gezellig terrasje voor een kopje thee en een kop koffie. Oldenzaal was doel 1 van onze vakantie, en dat is gehaald. Dus trakteren we onszelf. De St Plechelmus basiliek in Oldenzaal is een bezoekje waard. Plechelmus was een monnik, bisschop en als missionaris werkzaam in het Frankische Nederland en het Duitse grensgebied. Na de basiliek lopen we verder naar het station. Misschien dat we volgende week doel 2, Bad Bentheim, kunnen halen.

Gedaan: Den Haag - Oldenzaal
Nog te gaan: Oldenzaal - Bad Bentheim, 25 km.

Marskramerpad: Zenderen - Deurningen

Woensdag 17 mei 2023

In Deurningen is het gemakkelijk om in de buurt van de kerk te parkeren. Het kerkplein wordt klaargemaakt voor feestelijkheden morgen, dan is het hemelvaartsdag. We moeten een half uur wachten op de bus naar Hengelo. Eenmaal in Hengelo moeten we bij het station nog een keer een half uur wachten op de volgende bus. Wat een uitgestorven gat is dat station van Hengelo, het station kent geen enkel winkeltje dat open is.

De bus heeft een klein half uur nodig om ons naar Zenderen te brengen. Maar dan stappen we wel vlak bij de route uit. Bij het klooster eten we gelijk onze lunch, want de ochtend is inmiddels voorbij. Een pastoor met de naam Titus Brandsma heeft o.a. hier gestudeerd, en is door de Nazi's vermoord. Op de een of andere manier heb ik de naam eerder gehoord. Een informatiebord vertelt ons over marskramers, seizoensarbeiders in de gouden eeuw en ander wandelend verkeer.

Bij Weleveld is een veldje ingericht met ijzeren modellen van middeleeuwse figuren. Aardig illustratief, maar niet heel bijzonder.

De route voert ons langs de Bornse beek, waar we een leuke flora aantreffen, met onder andere kleine ratelaar, gele waterkers, pinksterbloem, en kruipend zenegroen. De weerspiegeling van de bomen in het water maakt het ook een mooi traject.

Het is stevig doorstappen, en vooral door de half knie-hoge grassen loopt het vermoeiend. Vandaag durven we het wel aan om door de drassige gebieden te wandelen. Het wandelt rustig, en het water is sinds gisteren aardig in de grond weggezakt. De laatste kilometers voelen we onze benen, en we zijn blij als we in Deurningen de auto terug vinden.

Gedaan: Den Haag - Deurningen
Nog te gaan: Deurningen - Bad Bentheim, 36 kilometer.

Marskramerpad: Delden - Zenderen

Dinsdag 16 mei 2023

In Zenderen parkeren we om 10.15 aan de noordkant van het dorp. Helaas moeten we een half uur wachten op de bus. Dat noemen ze 'geduld oefenen'. De bus komt, en stopt, al ziet de halte er oud en vervallen uit. In Hengelo nemen we de trein naar Delden. Daar stappen we uit en begint het te regenen. Dat was niet helemaal het beeld dat de buienradar app geschetst had. We schuilen in het wachthokje op het perron tot de bui voorbij is.

Gelukkig kost het in Delden weinig moeite om de route naar het pad terug te vinden. We wandelen over rustige zandwegen en asfaltwegen. Bij de Noordmolen houden we even halt, even uitrusten. De molen is soms in de weekenden open voor demonstraties. Er wordt olie uit koolzaad gewonnen. De molen draait op waterkracht. Met mijn mobiel probeer ik een paar foto's te schieten, maar er zijn meer mensen die de molen willen bewonderen. Ja, met mijn mobiel, want sinds vrijdag heb ik weer rugproblemen, dus ik sjouw geen fototoestel mee.

Verderop passeren we een natte plas, waar ik jammer genoeg geen bijzondere planten in kan ontdekken. Dat lukt wel bij een even verderop gelegen stukje heide: tormentil en stekelige brem.

Door een tunneltje steken we de autosnelweg A1/A35 over. Hierna bevat het pad twee keer een drassig stuk, wat we vermijden door een shortcut te nemen. Het heeft de afgelopen dagen veel geregend, dus we gaan er van uit dat het drassige stuk ook echt drassig zal zijn.

Bij een Mariakapel vlak voor Denderen rusten we nog even uit. Daarna richting caravan.

Gedaan: Den Haag - Zenderen.
Nog te gaan: Zenderen - Bad Bentheim, 48 km..

(foto's volgen later)

Marskramerpad: Enter - Delden

Dinsdag 2 mei 2023

In Delden parkeren we bij het station terwijl we onze beoogde trein zien wegrijden. Om het positief te bekijken, hebben we nu zo maar een half uur om geduld te oefenen. Op het station wordt reclame gemaakt voor een wait-app. Tijdschriften lezen, alleen terwijl je op het station bent. Op proef. In Goor stappen we zonder probleem snel op bus 95 die ons naar Enter brengt.

Gelukkig is het vanuit Enter niet ver lopen naar de route. De wandeling voert ons over rustige landwegen en paden. Soms zandwegen, soms asfaltwegen, maar eigenlijk nooit druk. In de bermen en in de bossen staan meidoorn en vogelkers volop in bloei.

De bewegwijzering is weer prima op orde; na Deventer verdient de pad-beheerder een 10.

Bij een kanaal slaan we rechtsaf, en na het oversteken van een smalle brug lopen we aan de andere kant van het kanaal terug. We verlaten het kanaal en lopen tussen de akkers. Hier groeien in de berm opeens bosanemoontjes.

Bij Delden is de bus, die op het kaartje staat, helaas opgeheven. Of hij rijdt alleen in het hoogseizoen. Wij wandelen 2 a 3 kilometer naar Delden.

Gedaan: Den Haag - Delden
Te gaan: Delden - Bad Bentheim, 60 kilometer.

Marskramerpad: Rijssen - Enter

Maandag 1 mei 2023

We parkeren in Enter, en de bus komt aanrijden terwijl we naar de bushalte lopen. Even rennen! De chauffeur is vriendelijk en wacht op ons. Vriendelijke mensen hier in Twente. Bus 95 brengt ons via Rijssen naar de Grimberg. Daar pakken we moeiteloos het pad weer op. We lopen, net als het vorige traject, langs het riviertje de Regge. Op de een of andere manier vind ik dit stuk mooier dan het stuk van Holten naar Rijssen. Meer rust, al kan dat ook komen doordat ik zelf meer rust voel, of doordat er op maandag minder wandelaars en fietsers zijn dan op zaterdag.

Via stap-stenen steken we een beekje over. Leuk! Een moeder met tiener zoon komt ons tegemoet. We zien ze aarzelend bij de stenen kijken: Hoe komen we daar nu over heen?

Het wordt warm. We trekken onze jassen uit. Langs een weiland staat een bordje:
Van het goudgele korenaren
schiep God de Twentenaren.
Van het kaf en de resten
schiep Hij de mensen in het westen.

Dat de Twentenaren trots zijn op hun streek, was me al bekend. Ooit deed ik een klus in Deventer. Daar waren ook een paar echte Tukkers. Een van hen vroeg me:
"Teun, je weet toch dat de Wijzen uit het oosten kwamen?"
Waarop ik antwoordde:
"Ja, en omdat ze wijs waren, trokken ze naar het westen en bleven daar"
Het was geen repliek waar ik vrienden mee maakte. En ook niet waar, want Mattheus beschreef dat ze via "een andere route naar hun land terugkeerden."

Langs een akker groeit het akkerviooltje. In een groep bosjes de gewone salomonszegel. Die heet gewoon, omdat hij vaker voorkomt dan de andere soorten, maar ik vind hem toch een leuke vondst.

Aan het eind van de dag wordt regen verwacht, maar gelukkig blijft dat bij dreigende wolken. Terug in Enter doen we nog wat boodschappen in de Coop, en rijden terug naar de caravan.

Gedaan:
Den Haag - Enter.
Nog te gaan: 70 kilometer.