Marskramerpad: Wilp - Deventer

Donderdag 20 januari 2022

Vandaag wordt afwisselend weer verwacht: zon, wolken en winterse neerslag. We parkeren in Wilp in de Dorpstraat. Genoeg ruimte. Bij de kerk pakkken we het pad weer op. De route voert opnieuw langs de IJssel. Door de lucht vliegen grote zwermen ganzen, duidelijk herkenbaar aan hun V-formatie. Ze volgen de IJssel naar het noorden. Willen ze terug naar Scandinavie? Nu al? Het is pas januari. Een kilometer noordelijk zien we het antwoord. Honderden ganzen hebben zich op een weiland en op een meer in de uiterwaarde van de IJssel verzameld. De ganzen zijn niet groot, reden voor ons om het op de kleine rietgans te houden.

Het is zonnig, en er staat een scherpe, koude noorden wind. Het verbaast me niets dat er vanmiddag neerslag wordt verwacht. We lopen onder de IJsselbrug van de A1 door. Een eletrisch voetpontje brengt ons snel naar de overkant. We volgen het Marskramerpad door Deventer. Maar dat voert niet door de leuke winkelstraten. En die kent Deventer volop. We bewonderen de buitenkant van de Lebuinuskerk. En we kopen Deventerkoek bij Bussink. Daarna terug naar ons pad. Op een bankje in het park eten we onze lunch. Het station is vlak bij. We nemen de trein naar Twello, en gaan met de bus terug naar Wilp.

Gedaan: Den Haag - Deventer.
Nog te gaan: 129 km.

Deze midweek zit er op. Morgen terug naar huis.

Marskramerpad: Klarenbeek - Wilp

Dinsdag 18 januari 2022

Vanaf station Klarenbeek lopen we door het kabouterbos naar het pad. Een zandweg, hard door de regen van de afgelopen weken. De lucht is grijs, en heel soms lijkt het te gaan miezeren, maar dat kan ook de laaghangende nevel zijn. Maar het Appense bos is een mooi gemengd bos. Natuurlijk bloeit er nog niets. Bij het buurtschap Appen komen we meer in open terrein. De akkers die we passeren zijn kaal. Afgekapte stengels wijzen op maisbouw. Dat zagen we gisteren ook, al kwamen we ook een aardappelboer tegen.

We passeren het juffersgat, een plas die is ontstaan door een dijkdoorbraak. We lopen langs de Voorsterbeek, niet heel breed, en het is nauwelijks voorstelbaar dat die niet zo heel lang geleden voor een dergelijk gat kon zorgen.

We komen in de buurt van de IJssel, en volgen de winterdijk. Ook hier zijn af en toe kolken te zien. De winterdijk is het eerste deel begroeid, en wat een mooi effect creeert. We komen twee wandelende echtparen tegen, een van hen loopt ook het Marskramerpad. We moeten even terug naar een provinciale weg om een prive landgoed te passeren. Dan verder over de winterdijk. Soms zien we in de verte de IJssel liggen.

Bij Wilp stoppen we bij de kerk. Een groot gebouw voor zo'n klein plaatsje. De eerste kapel hier is gebouwd door een angelsaksische monnik, Liafwin, beter bekend als Lebuïnus. De oudste delen van de kerk dateren uit de 11e eeuw.

Gedaan: Den Haag - Wilp.
Te gaan: 146 - 11 = 135 km.

Marskramerpad - Beekbergen - Klarenbeek

Maandag 17 januari 2022

Deze week een midweekje Landal bij Beekbergen. We rijden uit Den Haag regelrecht naar Klarenbeek. We parkeren op een kleine parkeerplaats voor een klein stationneke.
Hier nemen we de trein naat Apeldoorn, en daar de bus naar Beekbergen. Het is zo lang geleden dat we van Hoenderloo naar Beekbergen zijn gewandeld, dat we ons van de omgeving niets meer herinneren. We stappen uit bij halte De Smittenberg, genoemd naar het restaurant op de hoek. Het pad loopt hier vlak langs en voert ons langs de rand van Beekbergen. Na Beekbergen lopen we met links akkers en rechts bos. Het weer is vrijwel droog, maar wel grijs bewolkt. Af en toe doet de zon een moedige maar vergeefse poging om door het wolkendek heen te breken. Het landschap ik heel licht glooiend, wat na alle Hollandse wandelingen een leuke afwisseling vormt.

Op een onbewaakte spoorwegovergang steken we een enkelspoor over. Oosterhuizen lijkt een rustig gehucht te zijn. In de Beekbergense beek groeit een waterplant die ik niet ken, en ook Obsidentify kan hem niet op naam brengen. Langs de beek gaan we richting Klarenbeek. Daar lopen we grotendeels omheen. De voormalige R.K. kerk is nu een buurthuis. Het is er druk, mogelijk doordat een basisschool uitgaat.

Het bos, waaroor we naar het stationnetje van Klarenbeek lopen, wordt intensief bewoond door kabouters. Leuk gedaan. .
Gedaan:
Den Haag - Klarenbeek
Nog te gaan: 157 - 11 = 146 km.

Biesboschpad: Geertruidenberg - Hooge Zwaluwe.

Donderdag 6 januari 2022.

We waren van plan om een stuk in het Pelgrimspad te lopen dat we overgeslagen hadden, maar dat traject leek ons wat te zwaar. Eerst even weer er in komen. Jos had een nieuwe route aangeschaft, het Biesboschpad: afdruk van de St. Elisabethsvloed.

We parkeren op een klein parkeerplaatsje aan de noordkant van Hooge Zwaluwe. We hadden wat speling ingebouwd omdat de bus maar eens in het uur rijdt. De bus komt keurig op tijd. Bij de volgende halte stapt een ander wandelechtpaar in. Ze lopen dezelfde route. Ze zijn meer naar het oosten begonnen, ik meen bij Waalwijk, en hebben de complete Nederlandse kust inclusief het Grenslandpad gelopen. Bij deze route hebben ze nog maar weinig onverharde paden gezien.

c

We stappen uit bij halte stationstraat vlak voor de brug over de Donge. We zien direct stickers die ons het oude centrum van Geertruidenberg invoeren. We bewonderen de buitenkant van de Sint Gertrudiskerk. Geertruidenberg is een vestingstadje en als zodanig vaak belegerd, beschoten en verwoest. Dat geldt ook voor het kerkgebouw. Maar het staat er prachtig bij. Ook het marktplein is prachtig en staat vol oude gebouwen. Ondanks al die belegeringen en beschietingen. We nemen even een kijkje op de binnenplaats van een tuighuis / kazerne. Er werd materieel voor het leger opgeslagen, maar in de 2e wereldoorlog legerden de Duisers er een aantal van hun soldaten. Overal staan leibomen. Dat viel in Hooge Zwaluwe al op, toen we op de bus wachten, en ook hier zijn ze op de markt te zien.

Buiten Geertruidenberg lopen we over het oude bolwerk. Er staan wat oud ogende kanonnen, al heb ik twijfels of de opstelling historisch juist is. Vlak bij een klokketoren eten we onze lunch. De lucht is afwisselend bewolkt en zonnig. Er staat een aardige wind uit het noordwesten. Het is niet warm, ik schat een graad of zeven. Bij een pilaar met een opsomming van de conflicten waar Geertruidenberg betrokken was, houden we even halt. De Hoeksche en Kabeljauwse twisten is een van die oorlogen. Duurde bijna anderhalve eeuw, van 1350-1490. Adel en steden, huwelijksopvolgingspolitiek, het liep door elkaar. En er stierven duizenden mensen voor zaken die we tegenwoordig totaal onbelangrijk vinden.

Buiten Geertruidenberg lopen we langs een electriciteitscentrale en transformatoren. Het landschap rechts staat vol hoogspanningsleidingen. De Amercentrale is een steenkool- en biomassagestookte elektriciteitscentrale. We steken de Amer over en lopen langs de oevers. We passeren de jachthavens van Drimmelen. Hier is het boekje handig, omdat de stickers ontbreken. Of we zien ze over het hoofd, dat kan natuurlijk ook.

In een parkje houden we even rust. Daarna over de Herengracht, een mooi oud straatje, de klei op. Het eerste hoofdstuk van de wandeling heet "Brabantse klei", en die zien we vandaag volop. Want dit keer lopen we een kilometer of twee over "zandwegen". "Modderwegen" klopt beter, na alle regen van de afgelopen weken. Ik ben blij dat ik mijn bergschoenen aan heb in plaats van mijn gewone schoenen. Oud-Drimmelen blijkt een rustig gehucht te zijn. Het is nu even doorzetten tot Hooge Zwaluwe. Daar passeren we een paar herdenkingsplaten uit de 2e wereldoorlog. Een schoolmeester moest een plattegrond met daarop aangetekend de Duitse stellingen, gemaakt door het verzet, aan de eerste Poolsepantser pantserdivisie die hier in 1944 Brabant bevrijdde, overhandigen. Uit het bord wordt niet duidelijk of dat gelukt is.

De benen zijn stijf wanneer we in de auto stappen..

Gedaan: Geertruidenberg - Hoge Zwaluwe, 13 km.