Romeinse Limespad: Katwijk - Leiden

Donderdag 29-9-2022

Buslijn 431 brengt ons snel en comfortabel van station Leiden Centraal naar het centrum van Katwijk aan Zee. Vandaar is het niet ver om langs de boulevard naar de buitenwatering te lopen.

Hier mondt de Oude Rijn uit in de Noordzee. De Oude Rijn was de noordgrens van het Romeinse Rijk. De Oude Rijn bood de Romeinen een goede mogelijkheid om de castellums langs de grens over het water te bevoorraden.

We wandelen over de boulevard terug naar het zuiden. Langs het schelpenpad groeien blauwe zeedistel, duinaveruit, zandkool en zeeraket.

Bij de Oude Kerk van Katwijk verlaten we de boulevard en duiken het oude centrum in. Katwijk heeft een levende kerk. De oude kerk is de plaats voor de jaarlijkse mannenzang, waar meer dan 1500 mannen uit allerlei kerken samenzingen.

Tussen de hofjes raken we even het pad kwijt, maar vinden het snel terug. Daarna is het pad goed bewegwijzerd tot we oversteken naar de begraafplaats. Hier raken we echt de draad kwijt. Gelukkig vinden we de weg weer snel terug. Maar wanneer we verderop langs de begraafplaats lopen, gaat het opnieuw mis. Pas in de duinen is de route weer helder.

We wandelen een stuk langs de Oude Rijn. De Oude Rijn was in de Romeinse tijd een belangrijke rivier, in onze tijd is daar weinig van over.

Met een leuk pontje steken we in Valkenburg over naar de zuidelijke oever. We bellen en de veerman steekt speciaal over om ons op te halen en over te zetten. Op het plein was vroeger een castellum. Een informatiebord en een romeinse pilaar herinnert ons hieraan.

Over een fiets- en wandelbrug keren we terug naar de noordelijke oever. We maken een praatje met een stel dat ook vandaag het Limespad begonnen is te wandelen. Ze willen een dagje in Leiden blijven. Zij hadden dezelfde problemen met de route als wij. We wandelen door tot de Rijnsburgerweg, en volgen deze naar het station in Leiden, waar we de trein naar huis nemen.

Gedaan: Katwijk - Leiden, 12 km.

Biesboschpad: Stadspolders - Kop van 't Land.

Donderdag 22-9-2022

We parkeren bij camping 't loze vissertje. Die is gesloten, maar de parkeerplaats bij het kleie jachthaventje is heel handig. Het is prachtig weer wanneer we over een smal grintpaadje over de dijk langs het Wantij volgen. Zonnig, niet te heet en niet te koud.

Links van ons verbergt een oerwoud van riet, wilgen, reuzenbalsemien en andere planten het Wantij aan ons gezicht. Rechts van ons is een woonwijk. Iemand heeft twee leuke boomhutten in een van de wilgen gebouwd. Ik wens de jongens en meiden hier veel plezier. Af en toe is er een paadje open dat naar het Wantij loopt.

De route volgt het oerwoud onder aan de dijk. Aan het eind volgen we een graspad naar rechts. In de berm groeit en bloeit o.a. knoopkruid, heelblaadjes en wilde cichorei.

Bij het pontje steken we over. Bushalte "Brabantse oever" laat ons weten dat we 4 keer per dag een schoolliner hebben. Twee keer naar Dordrecht en twee keer naar Werkendam. half acht, half negen, half vier en vijf uur. Dat wordt met 17 kilometer wandelen nog een uitdaging. Maar dwars door de Biesbosch lijkt ons welk het mooiste stuk van de route.

Gedaan: Geertruidenberg - Kop van 't Land 81 kilometer.
Te gaan: 169-81 = 88 km.

Pelgrimspad 1: Drunen - de Rustende jager

Maandag 12-9-2022

De buurtbus en een lijndienst brengen ons van Biezenmortel naar Drunen. We hebben mazzel, want eigenlijk was er een overstaptijd van een half uur in Den Bosch, maar de 2e bus heeft een paar minuten vertraging, waardoor we maar een paar minuten hoeven te wachten.

Vanaf de bushalte is het maar een paar minuten lopen naar de route. We lopen langs een buitenwijk. Na een afgraving zijn we wat te optimistisch, waardoor we een mooi stuk van de route missen. Twee kilometer langs een kanaal is niet heel inspirerend, maar de kilometers stappen wel makkelijk weg.

Na een brug lopen we eindelijk de Loonse en Drunense Duinen in. We passeren een paar grote witte grazende runderen. Wat voor soort rund het is, is me niet duidelijk. Als u het weet, stel ik een opmerking hieronder op prijs.

Er staat weinig in bloei. De gewone hennepnetel, ja. Het najaar is begonnen, we zien een prachtige oranjebruine zwavelzwam. We wandelen vrolijk verder. Het zand en de heide zijn mooi, ook omdat we een heerlijk zonnetje hebben.

Bij restaurant "de rustende jager" rusten we uit en trakteren we onszelf op thee en koffie met wat lekkers. Route volledig gelopen.

Pelgrimspad 1: Heusden - Drunen

9 september 2022

We parkeren op de Birmalaan in Drunen. Buurtbus 233 haalt ons op. De chauffeur ziet er uit als pensionado. Op een klein parkeerplaatsje onderweg neemt een andere pensionado het van hem over. Van de halte Bakkersdamlaan heeft hij nooit gehoord. De eerste chauffeur legt het hem uit, hij heeft er 1 keer eerder mensen afgezet, twee wandelaars. Dat zullen wel pelgrimspad wandelaars zijn geweest.

Heusden blijkt een prachtig oud vestingstadje te zijn. We genieten van de ruïnes, oude straatjes, molens en oude pandjes. Het is wel zaak regelmatig goed de route in de gaten houden. Na de lunch begint het te regenen. Er waren een paar miezerbuitjes voorspeld, maar dit is toch wel meer dan de verwachte 0,2 mm en we trekken de regencapes aan.

Oud-Heusden oogt een stuk nieuwer dan Heusden. Na het oversteken van de A59 volgen we een recht fietspad. Het is rustig, wat we na het drukke verkeer prettig vinden. Om ons heen is het groen. Na een aantal kilometers volgen we linksaf de zeedijk. Deze slingert zich door het landschap, en is aangelegd na de St. Elisabethsvloed.

Gedaan: 

Amsterdam - Drunen, 176 km.

De Rustende jager - Den Bosch, 18 km

Te gaan: Drunen  - de Rustende jager 

Pelgrimspad 1: Nederhemert-Noord - Heusden

Woensdag 7 september 2022

In Nederhemert-Noord parkeren we op dezelfde plek vlak bij bushalte en pad als toen we in Nederhemert eindigden. Helaas blijkt het busvervoer van Bravo tussen hier en Heusden afhankelijk van belbussen. Daarmee hebben we niet zulke goede ervaringen. We kiezen daarom voor heen en weer lopen.

We wandelen door een rustig Nederhemert naar de molen aan de dijk. De wieken staan stil maar het wapen oogt fraai. Met een elektrisch veer, waar we de enige passagiers zijn, varen we naar de overkant. Het veer vaart langs een staalkabel. De veerman hoeft dus niet te sturen, en naar links en rechts uitwijken is niet mogelijk. Aan de overkant lopen we langs het bijzonder fraai gerestaureerde kasteel Nederhemert. We lopen daarna door een groen gebiedje ten zuiden van het kasteel. De herfst nadert, en de kastanjes liggen op de grond. Een man verzamelt vlierbessen. De oogst is dit jaar door de droogte en hitte bijzonder karig, vertelt hij. Dat was me bij de bramen ook al opgevallen.

Bij het gehuchtje Bern eten we onze lunch. Daarna is het 2e pontje niet ver meer. We rennen een stukje om hem te halen. We kunnen nog net mee. Aan de overzijde volgen we het fietspad naar Heusden. Onderweg merken we dat we ons wandelboekje kwijt zijn, Bij de lunch laten liggen? We wandelen door tot een parkeerplaats bij Heusden. Daar keren we om. Gelukkig vinden we ons wandelboekje terug op het stuk waar we hardliepen. 

Bij het kasteel snijden we een stukje af via een klompenpad. 

Gedaan: Amsterdam - Heusden

De Rustende jager - Den Bosch

Te gaan: Heusden - de Rustende jager.

Pelgrimspad 1: Vught - de rustende jager

Dinsdag 6 september 2022

Omdat onze vakantie in Bretagne maar een week duurde in plaats van drie, trakteren we onszelf op twee weekjes Noord-Brabant. Eens kijken of we het LAW Pelgrimspad 1 kunnen uitlopen. Dat hebben we van Amsterdam tot Nederhemert-Noord gelopen.

Vanuit Biezenmortel, waar we op camping Weideblik staan, nemen we een buurtbus naar Helvoirt. We zijn de enige senioren in een gezelschap van middelbare scholieren. Twee ervan bieden me spontaan een zitplaats aan. Van Helvoirt nemen we de bus naar Vught. Vandaag willen we van Vught terug lopen naar de camping. We lopen dus vandaag tegen de richting in.

Het eerste stuk lopen we langs een van de Brabantse plassen die "de ijzeren man" genoemd wordt. Waarschijnlijk doordat we tegen de normale richting in lopen, missen we bij restaurant de ijzeren man de wegwijzers. Misschien heeft een nieuw klimbos de route gewijzigd, misschien speelt er iets anders. Met bewegwijzering, boekje en gfx blijft het gissen. We gissen goed, want uiteindelijk komen we weer tekens tegen.

De route brengt ons vandaag door veel bos. Dat loopt lekker koel. In het bos is de bewegwijzering na een tijdje weer prima. Het bos is lekker gevarieerd. Op een plaats zien we een uitgebloeide brede wespenorchis. Jammer genoeg vergeet ik een foto te maken.

Gedaan: 

Amsterdam - Nederhemert-noord

Rustende jager - Den Bosch (het stuk Vught - den Bosch hadden we al gelopen)

Biesboschpad: Kiltunnel - Dordrecht - Stadspolders

Donderdag 1 september 2022

Om van de Kiltunnel naar Kop van 't Land te komen zijn er twee routes: een noordelijke, door Dordrecht, en een zuidelijke door de weilanden en polders. Die laatste lijkt ons de mooiste, maar helaas is het OV er alleen vroeg in de ochtend of in de loop van de middag. Daarom kiezen we voor de noordelijke route.

Vanaf de Kiltunnel lopen we langs de Dordtsche Kil naar het noorden. Langs een smal avontuurlijk paardje lopen we landinwaarts. Een rustige asfaltweg brengt ons naar de A16. Vanaf het viaduct kijken we neer op de auto's in de file beneden. Het Wielwijkpark is niet groot, en biedt een groene omgeving.

Na het parkje lopen we een kleine kilometer over de Zuidendijk. Oude huisjes aan onze linkerhand, rechts water. Het wandelt rustig. Tot hier is alles prima bewegwijzerd.

Door de wijk Krispijn lopen we naar het Weizigtpark, waar we de lunch gebruiken. In de wijk hebben we voor het eerst momenten dat we even naar de stickers moeten zoeken. Om door het station te komen hebben we onze OV-kaarten nodig. Gelukkig hebben we die bij ons, maar mensen die de terugweg met de fiets doen, moeten hier wel even aan denken.

Na het station gaan we de oude binnenstad in. Een jaar of veertig geleden kwam ik een aantal malen in Dordrecht. Wat ik me herinner zijn oude panden met scheven muren - ze hellen voorover of achterover, maar staan zelden recht. En het was er donker en regenachtig. Dat laatste is vandaag anders - het is prachtig zonnig weer. De scheve panden staan er nog steeds. En net zo scheef als in mijn herinnering. Jammer genoeg komt dat op de foto niet goed tot zijn recht.

Bij restaurant Down Town Dordrecht drinken we thee en koffie. Prima bediening. We hebben een leuk uitzicht over de Beneden Merwede, het Wantij en de busboten naar Rotterdam. De bewegwijzering is in de oude stad regelmatig zoeken. Ik download de route op mijn mobiel om te kijken waar we het spoor zijn kwijt geraakt. We zijn niet de enigen die de bewegwijzering zoeken, want twee wandelaarsters die ons tegemoet komen zijn ook het spoor bijster. Gelukkig kunnen we ze de weg wijzen.

Langs het Wantij is een groen, maar niet heel afwisselend stuk. We stappen de kilometers gestaag weg. Bij stadspolders nemen we de trein naar Dordrecht en van daar de bus naar de Kiltunnel. Gelukkig zijn de NS stakingen hier voorbij.

Gedaan: 76 kilometer.
Te gaan: 169-76 = 93 km.