zaterdag, februari 22

Nederlands kustpad: Santpoort Noord - Velsen - Wijk aan Zee

Zaterdag 22 februari 2014

Net als twee weken geleden regent het wanneer we van huis wegrijden, maar de verwachting is dat het weer zal opklaren.
Op mijn mobiel probeer ik een nieuwe navigatie app uit, gebaseerd op open streetmap. In den haag werkt het ding prima, maar eenmaal op de A4 wil het geval ons voortdurend terug loodsen naar den Haag. Dan maar gewoon op de borden rijden.
In Wijk aan Zee parkeren we zonder probleem bij de dorpsweide. Gratis parkeren, in welke kustplaats vind je dat nog?  Bus 78 brengt ons snel naar Station Beverwijk. Daar hoeven we nog geen 10 minuten te wachten op de trein naar Santpoort noord. We rijden met een dubbeldeks sprinter, die ik nog niet eerder gezien heb. Ook in de trein trekt er nog een buitje over.
We verlaten het station aan westelijke zijde, en de route staat hier al gelijk goed aangegeven. Er vallen nog enkele druppels, maar de ergste regen is hopelijk achter de rug. Het is nog voor half elf, een nieuw record.

We wandelen door een landschap van buitenplaatsen, weiden en woonwijken. Met het zachte weer is het dan ook niet verwonderlijk dat de stinzenflora al volop in bloei staat: sneeuwklokjes, crocussen maar ook de winterakoniet staat nog in bloei.









Landgoed Beeckestijn blijkt een goed onderhouden landgoed. Ook hier is de voorjaarsflora nadrukkelijk aanwezig. Vlakbij het landhuis staan enkele klassieke standbeelden. Stickers en verf, in het eerste deel overvloedig aanwezig, ontbreken hier vrijwel, maar met het boekje en de kaart is het pad goed te volgen.







De route leidt ons door Oud Velsen, wat een pittoresk dorpje blijkt te zijn. Aardig wat oude gebouwtjes. Uit een informatiepaneel begrijp ik dat het een beschermd dorpsgezicht is. Het leidt ons naar het Noordzeekanaal. Hier staat een bankje, waar we de meegebrachte bammetjes willen nuttigen. Maar wat is dat? Er dansen muggen voor ons in de lucht. Muggen, eind februari??? Dat kan toch helemaal niet? Maar ze dansen toch echt als muggen en ik neem geen risico. We zetten ons 10 meter verder neer, waar wat wind is. Thuis gekomen blijken dit waarschijnlijk  winterpluimantennemuggen (Trichocera hiemalis) te zijn geweest. Deze steken niet.


Na de lunch lopen we verder tot Langs het Noordzeekanaal naar het pontje. Grote zeeschepen zien we niet. Wel bloeit er verrassend genoeg een bundeltje gele crocussen. Het pontje blijkt gratis voor voetgangers en fietsers. Prettig.

Aan de overzijde volgen we de weg totdat we de spoorlijn kunnen oversteken. Helaas blijkt dat een afslag te vroeg, maar daar komen we pas 400 meter verder achter. De kaart brengt uitkomst, en met een omweg pakken we de route weer op.



We volgen het pad langs de Scheybeeck. Hier staat het speenkruid in bloei. We hadden al gelezen dat dit in bloei staat, maar het is de eerste eigen waarneming dit jaar. Langs een infobord lopen we een park binnen. Het boekje schrijft: "op splitsing links aanhouden". Dat doen we, maar we hadden rechtsaf gemoeten. De tweede maal deze tocht dat we fout lopen.






Het pad richting Wijk aan Zee loopt door een aardig park. Toch heeft dit pad iets van een "moetje". Bij Wijk aan Zee duiken we linksaf het duin in. We hebben er al zo'n 12 kilometer opzitten, en het stijgen en dalen vormt een fikse aanslag op onze conditie. De lucht van de hoogovens, pardon Tata steel, ongetwijfeld goed gezuiverd, is hier toch wel nadrukkelijk aanwezig. Vanaf het Paasduin hebben we wel een mooi uitzicht: naar het zuiden richting hoogovens, naar het noorden over Wijk aan Zee.

Van het centrum van Wijk aan Zee zien we niet zoveel. De dorpsweide van dit dorp is nog in zijn geheel aanwezig. Ik waardeer dat. In veel gemeentes komt er vroeg of laat wel een bestuur dat meent dat dit een ideaal terrein is voor woningbouw. Hier heeft men die goedkope verleiding weten te weerstaan. Mooi is dat.


Gedaan: 107,7+14,4=122,1km
Te gaan:  124,7-14,4=110,3 km
Totaal: 232,4 km

Was:
Gedaan: 95,1+12,6=107,7 km
Te gaan:  137,3-12,6=124,7 km
Totaal: 232,4 km

zaterdag, februari 8

Nederlands kustpad: de Zilk - Bentveld (kaart 16+17)

Zaterdag 8 februari 2014

Om half tien 's ochtends rijden we in de regen weg. Het heeft de hele nacht en ochtend geregend en gewaaid, maar de verwachting is dat er 's middags opklaringen volgen. Onderweg zien we bloeiende sneeuwklokjes en narcissen.

Even over half elf parkeren we bij de waterleidingduinen van Bentveld. Hier kopen we ook vast het toegangskaartje voor de waterleidingduinen. Vandaar nemen we de bus naar Aerdenhout, de trein naar Hillegom, en de bus naar de Zilk. We zijn de enige passagiers in de bus. De bus kent twee haltes, een heet de Paardenkerkhof dus die zullen we wel moeten hebben. Nee dus, we rijden de halte die we moeten hebben voorbij! Maar de buschauffeur is vriendelijk en zet ons bij de oude bushalte af.  Het is inmiddels wel kwart voor twaalf.

Het pad lijkt goed gemarkeerd. Maar de plek waar we rechtsaf moeten kent geen sticker. Jammer. Maar het kaartje laat geen twijfel bestaan: dit pad moeten we hebben. We gaan een hek door en linksaf. Een stukje verder komen we bij een bevestiging dat we op de goede weg zitten.

In de berm groeien enkele zwammen. Ze lijken op de gesteelde stuifbal die we tijdens een vorige wandeling tegen kwamen, maar deze zijn een cm of 4  breed en even hoog of iets hoger. Ik neem en paar fotootjes en we lopen verder. Vanavond even op waarneming.nl zetten.
(Het zijn waarschijnlijk oude Parelstuifzwammen, met dank aan JW en wimperzwam aldaar).

Een bordje vertelt ons dat er gewerkt wordt aan het afplaggen van de humusrijke bovenlaag, in de verwachting  dat de echte duinsoorten dan weer zullen terugkeren. Inderdaad komen we grote kale stukken zand tegen.

Een stukje verderop, bij een bankje in de bocht van een weg, gebruiken we de lunch. Een roedel herten of reeen rent vanuit de bosjes over het open veld. Het zijn er een stuk of twintig. Een enkel exemplaar is wat bang van ons en verwijdert zich eerst een eind door het bos om verderop pas over te steken.

"Daarna bij een kruising van graspaden rechtsaf." De bewegwijzering wijst eerst naar links. Bewegwijzering gaat boven boekje, en inderdaad komen we goed uit.

We komen veel herten tegen. Ik zou verwachten dat die beesten samen aardig wat gras eten, en volgens de wandelgids zijn er zoveel dat er over jachtvergunningen wordt nagedacht. Maar toch zijn grote stukken behoorlijk aan het vergrassen, zoals ook op de foto hiernaast is te zien. En daarom wordt er ook nagedacht over andere grote grazers.

Kaart 16 lijkt op de een of andere manier langer als de 5,4 km die er in het boekje staat. We lopen automatisch verder op kaart 17.

Ook hier komen we eenmaal voor een lastig punt te staan: "Pad volgen en na 800 meter een brug over". Maar onderweg komen we langs een Y-splitsing. We kiezen de rechter vork en dat komt goed uit. De tweede helft van deze route is overigens bijzonder goed bewegwijzerd, mijn complimenten!

Gedaan: 95,1+12,6=107,7 km
Te gaan:  137,3-12,6=124,7 km
Totaal: 232,4 km