dinsdag, juli 2

Maas-Niederrheinpad: Venlo - De Krosselt

Maandag 1 juli 2019.

We kamperen deze vakantie in het noorden van Limburg, omdat de gezondheid geen langere reis toe laat. De gezondheid heeft ook aan de conditie geknaagd, dus we willen met een korte wandeling beginnen. Het idee is om deze vakantie vanaf Venlo het Maas-Niederrheinpad richting noorden te lopen - we zien wel hoever we komen.

We parkeren bij de Krosselt, en zien de bus naar Venlo voorbijrijden terwijl we naar N271 lopen. Een half uurtje geduld oefenen. Daarna is de volgende bus keurig op tijd, en brengt ons zonder problemen naar het station in Venlo.

Van hier is de route gemakkelijk te vinden - maar niet te volgen. Het parkje, waar de route door loopt, is afgesloten. We wandelen via een straat die er evenwijdig mee loopt. We zien enkele mannen aan het werk en bij navraag horen we dat er komend weekend een dansfestival in het park is.

Wandelend door Venlo vallen me twee dingen op. Een is het grote aantal kunstwerken. Is dat een nalatenschap van het Rijke Roomse Leven? Twee is de voorliefde voor woordspelingen met de naam Venlo. Een kapsalon van Louise zal bijvoorbeeld al snel VenLOuisekapsalon heten. Alleen VenLOsers zie ik nergens.
Nu ik met die opmerking alle rechtgeaarde Venlo-ers tegen me in het harnas heb gejaagd, is het tijd om Venlo snel te verlaten. De route voert ons via meest rustige straten naar de Maasoever. Zoals wel vaker valt het MN-pad ook hier samen met het Pieterspad. Af en toe lijkt het alsof de bewegwijzeraars van het MN-pad gedacht hebbben: loop maar op de bewegwijzering van het Pieterspad, maar dan komen we toch weer geel-rode stickers tegen.

Na een kleine kilometer lopen, wandelen we door wat ik gemakshalve de uiterwaarden van de Maas noem. Het pad is met grint verhard, en aan weerskanten één grote bloemenzee. Niet alleen bekende planten als braam, boerenwormkruid, kamille en jakobskruiskruid, maar ook grijskruid, zeepkruid, zwarte toorts, sikkelklaver en wilde marjolein bloeien volop. Het is zo mooi dat ik helemaal vergeet een foto van de Maas te nemen. Mijn nieuwe app, Obsidentifier planten, overtreft al mijn verwachtingen.

Bij Genooi bewegen we ons landinwaarts. We bekijken het Genooier kappelletje. Het is lunchtijd, en dat is te merken aan het grote aantal werknemers van Oce die hun lunchpauzewandeling maken. Via een tunneltje onder de A73 komen we bij onze auto.

Gewandeld: 71,6 + 5,2 = 76,8km.

Geen opmerkingen: