zondag, juli 12

E11 / Marskramerpad: Den Dolder - Amersfoort

Zaterdag 11 juli 2020

Op het moment dat we 's ochtends de deur uit naar de auto lopen, begint het te regenen. Wanneer we stoppen om onze dochter Margreet op te halen, houdt de regen op. Met droog weer en dreigende luchten rijden we naar Den Dolder. Daar is het even zoeken naar een parkeerplaats. We zoeken tevergeefs en parkeren langs de openbare weg achter een woonflat.

We volgen het fietspad dat we de vorige keer op de terugweg volgden. Ik heb de route op mijn mobiel gedownload, en dat blijkt soms makkelijk. In principe is de route goed bewegwijzerd, maar toch. Je weet wel. Het fietspad is druk, we wijken uit naar de weg die er parallel aan loopt. Via het ecoduct steken we de spoorbaan over. Teunisbloem, prikneus en vele andere soorten staan prachtig in bloei.

We pakken het pad gemakkelijk weer op. De bossen zijn nu heerlijk rustig. We steken een heideveldje over, wandelen door meer bos, en steken de spoorlijn opnieuw over. Het begint te regenen, en we trekken onze ponchos aan.  Honderd meter verderop stopt de regen. Stelde niets voor. We komen bij de Lange Duinen. Volgens de kaart loopt de route langs de rand, maar we hebben het gevoel dat we het recht oversteken. Daarna gaan we weer het bos in. We komen een ander echtpaar tegen dat het Marskramerpad volgt. Zij lopen vandaag het laatste gat tussen Wassenaar en Deventer dicht. Ze vertellen ons ook dat er een nieuw boekje is, en bij Amersfoort is er nogal wat veranderd. Het begint opnieuw te regenen. Dit keer laat ik mijn poncho in de rugtas. Onder een boom staan vier mensen met paraplu's en regenkleding te schuilen. We voelen ons bikkels.

Soestduinen kent alleen villa's. Na de N413 lopen we langs een bungalowpark het bos weer in. We laten de Korte Duinen links liggen. Ze zijn niet echt klein, en we hebben er een mooi uitzicht op. De kruidlaag wordt hier opeens een stuk gevarieerder. Niet alleen vingerhoedskruid, maar ook andere gewone planten als streepzaad, teunisbloem, jakobskruiskruid, hertshooi, reuzenbalsemien en gewone brunel komen ruimschoots voor. En laten we de bosandoorn niet vergeten.

Tussen dierentuin en spoorbaan in lopen we naar station. Hier blijkt de route inderdaad veranderd te zijn. We kiezen voor de route uit het boekje. Met de trein terug.

Gedaan: 140,9 + 14 = 154,9 km
Te gaan: 360 - 154,9 = 205,9 km

Geen opmerkingen: