We volgen het pad langs de Slaperdijk. Niet er op, maar er naast. Heel wat hondenbezitters genieten ook van het prachtige weer. Hun viervoeters ook. Sommige honden hebben wat moeite met bij hun baas blijven. Geef ze ongelijk: wat is er nou heerlijker dan rennen en met soortgenoten spelen en rennen? Het voelt bijna voorjaar, verschillende mensen lopen zonder jas.
Aan het eind volgen we de hondenuitlaatstrook naar rechts. 100 meter verder verlaten we door een hek het gebiedje. Hier wijken we van de route af. Persoonlijk vond ik de route x jaar geleden door Madestein niet geweldig, en zeker de parken en bouwterreinen ervoor niet. Dat is persoonlijk, en geen kritiek op de routekeuze van de padbeheerders.
We volgen het pad richting strand. Verschillende overstapjes nodigen ons uit het hek richting Den Haag over te steken. Maar is dat wel de bedoeling? Er staat geen bordje verboden toegang, maar toch. We vragen het aan enkele mederwerkers van Dunea, die verderop aan een hek bezig zijn. Nee, erover steken is verboden. Die overstappaaltjes zijn alleen voor collega's die het waterpeil controleren. Ik vergeet te zeggen dat ze er wel een bordje bij mogen zetten. Bij de duinreep lopen twee fietspaden naar rechts. Welke zullen we nemen? Jos heeft voorkeur voor het nieuwe pad dat over de zeereep loopt. In een opwelling besluiten we een stukje over de zandmotor, die hier al begint, te lopen. Het geluid van de golven werkt heerlijk ontspannend voor onze zenuwen na alle drukte van de afgelopen tijd: de verbouwingen, en de zorgen om onze kinderen.
Het is 12 uur als we het strand verlaten en bij Kijkduin omhoog lopen. We eten onze lunch op een bankje, nog even van het zonnetje genietend, voor we de bus naar huis nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten