Donderdag 3 maart
We vergeten het pontje. We parkeren op de natuurparkeerplaats in Strijensas. Vandaar pakken we de route naar Strijen. Het dorpje is klein en ademt een 'ons kent ons' sfeertje. Zolang de vakanties er niet zijn, natuurlijk, want er kunnen meer mensen in de jachthaven wonen dan in de huisjes.
We wandelen rechtdoor en komen tussen de akkers en weilanden. Een zilverreiger vliegt weg tegen de tijd dat ik mijn camera heb ingesteld. We zijn met zijn 3-en, Jos, onze zoon Klaas en ik. We volgen een stukje rustige asfaltweg voor we een brug over steken naar een nog rustiger asfaltweg. Onderweg passeren we wat speenkruid, helaas te diep in de sloot om met mijn gewone lens te fotograferen. Sluisjes en informatiepanelen vertellen over de Elizabethsvloed en het herwinnen van delen van de grote polder waaruit later de Bieschbos is ontstaan. In Strijen zijn ze milieubewust bezig, ik zie veel huizen met een overdaad aan zonnepanelen.
In Strijen missen we net het busje terug naar Strijensas. We lunchen op een bankje langs het water. Daarna wachten we bij de bushalte. Een minder mobiele oudere dam komt ons gezelschap houden. Ze wil van 'Strien' terug naar 'Sas'.
Het busje komt. Het is een vervangend busje, en de rit is gratis. De chauffeur kent haar klantjes en zet haar voor de huisdeur af.
Terug in 'Sas' pakken we de dagwandeling er bij. We hebben er nog maar 5 km op zitten, en de grote rondwandeling zou 4,7 km zijn. De oeverlanden van het Hollandsch Diep zijn een mooi terrein, dat we vanaf de 'motte' uitkijktoren goed kunnen overzien. Vanaf een brug wordt het laarzenpad. Aan het eind van de lus houdt het voor ons op. We lopen terug via een kortere lus. Een mooi gebied, maar voor planten waren we er nog te vroeg in het seizoen. Ja, klein hoefblad. Altijd leuk om voorjaarsbloeiers te zien.
Gedaan: Geertruidenberg - Strijen, 38 km.
v
Geen opmerkingen:
Een reactie posten