Marskramerpad: Leiderdorp - Woubrugge

Zaterdag 22 april 2017


De buienradar geeft aan dat er een minieme kans is op een motregenbuitje. Maar met een graad of 10 zou het goed wandelweer moeten zijn. Op pad dus!

Het parkeerplaatsje aan de Doeslaan is volledig bezet. Gelukkig vinden we een plekje on de hoofdstraat. Ook al is het meer dan twee jaar terug dat we hier gewandeld hebben ( 21 maart 2015), vinden we het pad zonder moeite terug. Bij het uitstappen constateer ik dat ik wel mijn flora boeken, maar niet mijn camera heb ingepakt. Helaas, we gaan er niet voor terug. Het is broedseizoen, dus we kiezen de alternatieve route.

De eerste 100 meter loopt langs de autoweg waar we over gekomen zijn, maar daarna is de Ruigkade een smal wandelpad. Evenwijdig aan ons voetpad, gescheiden door een sloot, loopt een fonkelnieuw fietspad. Toch worden we spoedig door fietsbellen aan de kant gemaand door twee voorbijvliegende racefietsers. Ze roepen iets onverstaanbaars. Jos denkt dat ze sorry roepen; ik ben daar wat minder van overtuigd. We passeren twee molens, bij een ervan is de molenaar bezig.
Gelukkig zien we vervolgens enkele toerfietsers gewoon over het nieuwe fietspad rijden. Ons pad loopt midden door uitgestrekte weilanden en de berm staat vol fluitenkruid, raapzaad en pinksterbloem. De oevers van de sloothellingen van het fietspad naast ons zijn blijkbaar nieuw aangelegd, want op veel plaatsen ontbreekt begroeing. Hierdoor is goed te zien hoe ze heel geleidelijk aflopen, ongetwijfeld bedoeld om amfibien de kans te geven te wisselen tussen nat en droog. De vogels boven ons hoofd hebben die hulp niet nodig: de zwaluwen vliegen vandaag laag. We zien een Nijlganzenpaar met jongen zwemmen, en even verderop verjagen we ongewild twee rietganzen. Twee wandelende dames in helgroene jacks komen ons tegemoet. Ze zijn in Duitsland met het Marskramerpad begonnen, en hopen het morgen in Scheveningen af te ronden. Wij vormen voor hen de tweede keer dat ze andere marskramers ontmoeten.

Voor een bruggetje slaan we rechtsaf. Hier wordt aan de weg, of liever gezegd aan de brug gewerkt, maar er is voor een omleiding gezorgd. Het boerenlandpad is opgeheven. Daarmee vermoedelijk ook de hoofdroute van dit stuk Marskramerpad. We komen twee echtparen tegen, die eveneens het Marskramerpad lopen. Blijkbaar is het vandaag goed wandelweer, al betekent het natuurlijk ook dat het Marskramerpad nog steeds een populair lange afstandspad is. De smeerwortel bloeit hier in al zijn kleurschakeringen: wat helder wit, via licht roze tot bijna rood en diep donker paars. We passeren een weiland met koeien, die helemaal door het dolle heen zijn. Is het hun eerste dag in de wei? Ze rennen naar een kant van de wei. Eerst denken we dat ze naar ons rennen, maar even verderop wordt duidelijk dat ze naar de boer rennen. Die staat met een auto gereed. Gratis uitstapje, dames! Alleen vandaag, enkele reis naar het slachthuis! Komt dat zien!

In Hoogmade bereiken we de Does. Als ik als kind hier had gewoond, had ik een aquaduct onder de Does fantastisch gevonden: Mama, ik ben al onder de Does geweest! De Does gaat over in de Kromme Does. Enkele mannen zijn bezig een boom te rooien. Ze wensen ons zon toe bij de wandeling. Ik reageer dat ik al tevreden ben met droog weer. "Ik zal aan je denken!" roept hij gewillig na. We zijn tien meter verder als de eerste druppels vallen. De Kromme Does mondt uit in de Wijde Aa. We volgen een graskade met verschillende overstapjes. Gelukkig is het maar een licht buitje dat spoedig over drijft. Op de Kromme Does zeilt een serie tjalken. Ze maken een prima vaart. Dichterbij zwemmen hele families ganzen inclusief jongen, en enkele futen. Langs de oevers groeit hier en daar heldergeel bloeiende dotterbloem.

Na een korte lunch stop wandelen we verder. Langs de waterkant staat een relatief grote plant met witte bloemen. We nemen de tijd voor determinatie, maar ik kom uit op pinksterbloem. Wel een stuk groter dan gebruikelijk. Vreemd. Dat er veel ganzen zijn, is ook te zien aan de graskade: vol met ganzenpoep. En ik hoor daar nooit over een opruimplicht. Langs de Wijde Aa wandelen we verder richting Woubrugge. Hier krijgen we een echte regenbui over ons heen. Ook ontmoeten we nog twee echtparen die het Marskramerpad lopen.
Woubrugge heeft iets met watersport, dat moge duidelijk zijn. Dure jachten liggen bij de huizen aangemeerd. Bij de brug gekomen drinken we een kopje thee. We overwegen nog even door te lopen naar Rijsaterwoude, maar besluiten het hierbij te laten.


Vandaag gewondeld: 8,4 km (feitelijk meer, maar we strepen maar 1 kaart af).
Gedaan: 59,8 + 8,4 = 68,2 km
Te gaan: 360 - 68,4 = 291,6 km