Maandag 18-03-2019
Het is koud maar zonnig als we in Linne op de Mergelweg parkeren. Het pad is gemakkelijk op te pikken. We lopen langs een boomgaard die net bespoten wordt. Het zal allemaal wel duurzaam en biologisch en met EU goedgekeurde stoffen zijn, maar veiligheidshalve wachten we toch even met passeren tot hij wat verder van ons pad verwijderd is. Dan duiken we het bos langs de vlootbeek in. Een idyllisch en avontuurlijk paadje langs deze fraai meanderende beek. De sneeuwklokjes zijn uitgebloeid. Het speenkruid heeft nog te weinig zon om zijn bloemetjes te openen. Regelmatig versperren omgevallen bomen het pad en moeten we klimmen of omlopen.
Kasteel Heysterum uit de 18e eeuw ziet er fraai uit, maar niet bijzonder interessant. Dat is natuurlijk een kwestie van persoonlijke smaak. Via een paar weilanden komen we bij de Maas. Die ziet er nog steeds bijzonder breed uit.
De route voert ons langs een aardig oeverpad. We dalen af en het pad staat hier onder water. Toch maar bovenlangs? Op de kaart oogt dat als een forse omweg. Gelukkig kunnen we onder langs de dijk lopen. Dat is maar goed ook, want nu ontdek ik de rankende duivekervel,
fumaria capreolata, in bloei. Een echte plant van rivierdalen.
In de verte komen donkere wolken aan zeilen, en ondanks ons aanvankelijk optimisme - dat drijft wel langs - lopen we even later door een hagelbui.
In Herten voert de route ons door een buitenwijk en daarna net langs het centrum. Dat moet mooier kunnen, maar we houden ons aan de route. Wanneer we in Roermond arriveren, zijn we moe maar voldaan. We steken de brug over de Roer over en lopen door het fraaie stadscentrum naar het station.
Het vervolg van het pad leest u
hier.
Gewandeld: 36,2 + 12,1 = 48,3km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten