Biesboschpad: Geertruidenberg - Hooge Zwaluwe.

Donderdag 6 januari 2022.

We waren van plan om een stuk in het Pelgrimspad te lopen dat we overgeslagen hadden, maar dat traject leek ons wat te zwaar. Eerst even weer er in komen. Jos had een nieuwe route aangeschaft, het Biesboschpad: afdruk van de St. Elisabethsvloed.

We parkeren op een klein parkeerplaatsje aan de noordkant van Hooge Zwaluwe. We hadden wat speling ingebouwd omdat de bus maar eens in het uur rijdt. De bus komt keurig op tijd. Bij de volgende halte stapt een ander wandelechtpaar in. Ze lopen dezelfde route. Ze zijn meer naar het oosten begonnen, ik meen bij Waalwijk, en hebben de complete Nederlandse kust inclusief het Grenslandpad gelopen. Bij deze route hebben ze nog maar weinig onverharde paden gezien.

c

We stappen uit bij halte stationstraat vlak voor de brug over de Donge. We zien direct stickers die ons het oude centrum van Geertruidenberg invoeren. We bewonderen de buitenkant van de Sint Gertrudiskerk. Geertruidenberg is een vestingstadje en als zodanig vaak belegerd, beschoten en verwoest. Dat geldt ook voor het kerkgebouw. Maar het staat er prachtig bij. Ook het marktplein is prachtig en staat vol oude gebouwen. Ondanks al die belegeringen en beschietingen. We nemen even een kijkje op de binnenplaats van een tuighuis / kazerne. Er werd materieel voor het leger opgeslagen, maar in de 2e wereldoorlog legerden de Duisers er een aantal van hun soldaten. Overal staan leibomen. Dat viel in Hooge Zwaluwe al op, toen we op de bus wachten, en ook hier zijn ze op de markt te zien.

Buiten Geertruidenberg lopen we over het oude bolwerk. Er staan wat oud ogende kanonnen, al heb ik twijfels of de opstelling historisch juist is. Vlak bij een klokketoren eten we onze lunch. De lucht is afwisselend bewolkt en zonnig. Er staat een aardige wind uit het noordwesten. Het is niet warm, ik schat een graad of zeven. Bij een pilaar met een opsomming van de conflicten waar Geertruidenberg betrokken was, houden we even halt. De Hoeksche en Kabeljauwse twisten is een van die oorlogen. Duurde bijna anderhalve eeuw, van 1350-1490. Adel en steden, huwelijksopvolgingspolitiek, het liep door elkaar. En er stierven duizenden mensen voor zaken die we tegenwoordig totaal onbelangrijk vinden.

Buiten Geertruidenberg lopen we langs een electriciteitscentrale en transformatoren. Het landschap rechts staat vol hoogspanningsleidingen. De Amercentrale is een steenkool- en biomassagestookte elektriciteitscentrale. We steken de Amer over en lopen langs de oevers. We passeren de jachthavens van Drimmelen. Hier is het boekje handig, omdat de stickers ontbreken. Of we zien ze over het hoofd, dat kan natuurlijk ook.

In een parkje houden we even rust. Daarna over de Herengracht, een mooi oud straatje, de klei op. Het eerste hoofdstuk van de wandeling heet "Brabantse klei", en die zien we vandaag volop. Want dit keer lopen we een kilometer of twee over "zandwegen". "Modderwegen" klopt beter, na alle regen van de afgelopen weken. Ik ben blij dat ik mijn bergschoenen aan heb in plaats van mijn gewone schoenen. Oud-Drimmelen blijkt een rustig gehucht te zijn. Het is nu even doorzetten tot Hooge Zwaluwe. Daar passeren we een paar herdenkingsplaten uit de 2e wereldoorlog. Een schoolmeester moest een plattegrond met daarop aangetekend de Duitse stellingen, gemaakt door het verzet, aan de eerste Poolsepantser pantserdivisie die hier in 1944 Brabant bevrijdde, overhandigen. Uit het bord wordt niet duidelijk of dat gelukt is.

De benen zijn stijf wanneer we in de auto stappen..

Gedaan: Geertruidenberg - Hoge Zwaluwe, 13 km.