Marskramerpad: Miggelenberg-Hoenderloo

Dinsdag 29 april 2014
Gisteren stopten we bij het vakantiepark. Vanochtend miezert het, en vanmiddag worden stevige buien verwacht. Omdat we geen zin hebben de hele dag binnen rond te hangen, gooien we de regenkleding aan en lopen we via het Marskramerpad naar het dorp.

Op de Weihkamperweg staan de bermen vol in bloei: dagkoekoeksbloem, fluitenkruid, Lelietjes-van-dalen, vergeet-mij-nietjes,  schijnpapaver, roze winterpostelein, een paars gekleurd viooltje, gele gevlekte dovenetel, look zonder look, zenegroen, hondsdraf: niet te veel om op te noemen, maar wel te veel om te onthouden.

Even verderop voert het pad langs het Heldringskerkje, genoemd naar de predikant die enkele bewoonde plaggenhutten ontdekte en zorgde voor een waterput, een school en een kerk. Afgelopen zondag ochtend gingen we er naar de kerk. Een vriendelijke 'inboorling' vertelt ons dat de kerk niet, zoals vaak wordt beweerd, het oudste gebouw van het dorp is, maar een woning schuin er tegenover. Het schijnt ook dat de pastorie eerder klaar was dan het kerkgebouw, iets waarvoor ds. Heldring zich schaamde.

We wandelen door het dorpje naar de westkant. In de berm van de provinciale weg staat een eenzame vogelmelk in bloei. De determinatie vind ik lastig: de bloemen lijken meer in een langwerpige bloeiwijze te zijn gerangschikt dan in een scherm of tros,  waardoor de gewone vogelmelk afvalt. Die hebben we wel vaker gezien, en hij ziet er toch anders uit. Dan blijven de knikkende vogelmelk en de piramide vogelmelk over. Bij de knikkende vogelmelk staan de bloemen in een naar een kant gekeerde tros. Hier zijn de bloemen aan een kant van de tros afgestorven. Van 2 tandjes naast de helmknoppen, die de knikkende vogelmelk zou moeten hebben, kan ik niets ontdekken. De bloemstelen zijn alle iets meer dan 1 cm lang, wat tegen de gewone vogelmelk en tegen de piramide vogelmelk pleit. Voor de piramide vogelmelk is het te vroeg. De knikkende vogelmelk lijkt me het waarschijnlijkst, maar ik kan me gemakkelijk vergissen.


Waar de route voor kaart 33 ophoudt, keren we terug. Door het dorp lopen we terug, maar nemen nu het Trekvogelpad. Vanuit Flora perspectief blijkt dit minder interessant dan de heenweg. Wel volgen we het pad zonder moeite, al hebben we er geen boekje van, dus de bewegwijzering blijkt prima.

Gelopen: 8,2+3,7=11,9 km
Te gaan: 351,8-3,7=348,1 km