dinsdag, maart 15

Deltapad: Sluis - Cadzand Bad

Dinsdag 15 maart 2016

Zeeuws Vlaanderen: het meest Vlaamse stukje Nederland. We hebben een OV-kaart, maar die werkt hier niet. De Belgische OV-kaarten overigens ook niet. Wel is er een haltetaxi. Die rijdt alleen op verzoek. Er is een aparte kaart voor nodig, die binnen 1 a 2 weken na registratie bezorgd wordt. Gisteravond hebben we een haltetaxi besteld. De halte is aan de binnenduinrand, en onder het wachten bewonderen we de bloeiende gele kornoelje en grote maagdenpalm. De haltetaxi komt keurig op tijd langs. We betalen contant, en een vriendelijke chauffeur brengt ons naar Sluis.

We wandelen door het oude centrum en bewonderen de belfort. Die is in de 2e wereldoorlog vernietigd, en waar we naar kijken is een reconstructie. Bij de St. Annastraat begint onze wandeling. Er staat een mooie paal om aan te geven dat hier het Grenslandpad, het Nederlands kustpad en het GR5 bij elkaar komen. Ook het Tijl Uilenspiegelpad, een streekpad, loopt hier. We zullen het voor een deel volgen,

Na het standbeeld van Johan Hendrik van Dalen bewonderd te hebben, volgen we het bolwerk rondom Sluis. Eerst komen we langs de vroegere Westpoort, waarvan de grondvesten nog te zien zijn. De muren zijn oud, en ik vraag me af welke planten hierop groeien. Ze bloeien niet, dus determineren wordt lastig.

Over de oude bolwerken wandelend hebben we een prachtig uitzicht over Sluis. De route is prima gekozen. Het is opvallend hoe uitgebreid het gebied is dat door de bolwerken omsloten wordt: behalve de huizen is er ruimte voor sportvelden, stukjes weiland, een begraafplaats, enz.  Tijdens de wandeling over de vestingwallen genieten we behalve van het uitzicht over Sluis van de madeliefjes en het speenkruid, die allebei volop in bloei staan.

Na het bolwerk steken we een asfaltweg over. Al snel gaan we de polder in. Hoewel de temperatuur vanochtend niet hoog was, hebben we het in onze jassen al snel warm. Aan beide zijden van deze grasdijk hebben we weids polderlandschap. We verorberen onze meegebrachte lunch. Het klein hoefblad straalt met heldergele kleuren.

Bij Retranchement staan we even stil bij fort Berchem. Behalve een vierkante aarden wal is er niet veel meer van te zien. Retranchement lijkt me een heerlijk rustig plaatsje om te wonen, maar de plaatselijke makelaar heeft geen prijzen bij de huizen staan. In de sloot voor het dorpje, oorspronkelijk onderdeel van de verdedigingswerken, groeit een leuke waterplant, die me bekend voorkomt, al kan ik me niet herinneren welke dit is.
Een bordje verkondigt vol trots: dit bos haalt nu CO2 uit de lucht. Het is een mooi uitgevoerd bordje. Maar.. er staat maar 1 boom achter het bordje. Vormt 1 boom tegenwoordig een bos? Of waren de kosten van het bordje zo hoog dat voor meer bomen geen geld meer was? Nog een kleinigheid: Deze boom zou NU iets aan het CO2 probleem doen? Ik vraag me af hoe die boom dat zonder bladeren wil doen. Misschien vanuit het oogpunt milieueducatie niet helemaal doordacht?

Na Retranchement lopen we langs een gebied van het Zeeuwse Landschap. Rechts zijn natte weilanden, maar helaas zijn er niet veel vogels. We bewonderen door een verrekijkertje de bergeenden.Wanneer we weer de weg oversteken, en langs het Zwin lopen, geldt daar hetzelfde verhaal: weinig vogels, terwijl dit toch vogelgebieden bij uitstek zijn. Achter me bloeit ene vroege prunussoort, maar er komen dreigende luchten aanwaaien, dus wil ik geen determinatie doen. We zijn moe en hebben geen zin in een plensbui. De wind wordt opeens fris. We staan wel even stil om de zang van een scholekster te bewonderen. Konijntjes kruisen ons pad. Een hommel zoemt voorbij.


Bij Cadzand gekomen moeten we van het pad afwijken. Er wordt een haven aangelegd, en in het duin worden nieuwe hotels gebouwd. De invloed van de burgemeester van Knokke was volgens onze taxichauffeur duidelijk merkbaar. Met dank aan onze minister Melanie Schultz.

Gewandeld: 46,6 + 13,8 = 60,4km
Te gaan: 195,1 - 60,4 = 134,7 km
















Geen opmerkingen: