Pelgrimspad I: De Kwakel - Papenveer

Woensdag 2 juni 2021

Deel 1 van het Pelgrimspad in Nederland loopt van Amsterdam naar Den Bosch, deel 2 van Den Bosch naar Maastricht. Met deel 1 zijn we ergens midden in het groene hart begonnen. En de laatste tijd 'wandelen we terug' naar het startpunt Amsterdam. We parkeren de auto in de Kwakel. Natuurlijk weet heel Nederland waar De Kwakel ligt. Nee? Nou, net ten zuiden van Amstelveen. De parkeerstrook ligt vlak bij het fort, zie hieronder. De bedoeling is om weer van het OV gebruik te gaan maken nu de minister president heeft verklaard dat de lock down voorbij is. Helaas zijn we net te laat voor de bus naar Papenveer. We hebben geen zin om twee uur te wachten op de volgende bus. Dan maar eerst lopen en van de betrekkelijke koelte van de ochtend gebruik maken, al betekent dit dat we het lastige OV-vraagstuk voor ons uitschuiven naar de middag.

De route voert ons langs Fort de Kwakel, dat in het begin van de vorige eeuw gebouwd is. Solide, zoals je van een fort mag verwachten. Het staat er nog, schijnbaar onaangetast door de tijd. Een smal grintpaadje brengt ons naar een verkeersweg met aan weerskanten huizen. Voor een brug gaan we rechtsaf een smalle rustige weg in. Die gaat over in een smal fiets- en wandelpad. Wandelaars zien we niet veel, fietsers des te meer. Ik krijg het gevoel dat we elke twee minuten even de berm in moeten om de fietsers voorrang te geven. Het pad loopt langs het water, en dat doet het eigenlijk de rest van de route, zo'n 7 kilometer lang. Zonder de vele fietsers zou het een rustige route zijn geweest. Nu verlang ik terug naar de rust van het vorige traject.

Qua flora valt er minder te beleven dan vorige week. Of misschien is minder niet het juiste woord: meer van hetzelfde komt dichter in de buurt. Iepen, berken, wilgen en essen zijn de belangrijkste bomen langs het pad. Het meest opvallend zijn de vele gele lissen aan de slootkanten.

De zon schijnt fel, het is prachtig weer. Gelukkig hebben we hoofddeksels en voldoende drinken bij ons. We hopen bij theehuis [H]eerlijk onszelf te trakteren, maar dat is jammer genoeg alleen op vrijdag t/m zondag geopend. We wandelen verder door een klein plaatsje Bilderdam en gebruiken de lunch op een bankje. In het water ligt een schip met een Katharenvlag. De schipper vertelt dat hij met de boot tot Carcasonne is gevaren, via de Maas naar Frankrijk en vandaar via kanalen en rivieren naar het zuiden. 

We lopen een honderdtal meters Nieuwveen binnen, om vervolgens langs golfvelden naar Papenveer te lopen. Daar blijkt dat we meer dan een uur op de volgende bus moeten wachten. En daarna moeten we twee of drie keer overstappen. We besluiten terug te lopen naar Nieuwveen, waar Jos een bushalte heeft gezien met hetzelfde nummer als in De Kwakel. Dat blijkt te kloppen. De informatie over de looproute in Nieuwveen blijkt op de 9292 app wat misleidend, maar we komen er toch. Een klein half uur wachten, de bus rijdt hier twee keer per uur. We zijn de enige passagiers.

Het vervolg van de route leest u hier.