maandag, april 25

Pelgrimspad 2: Sittard - Spaubeek

b>Maandag 25 april

Volgens de weersverwachting mogen we vanaf 1 uur vanmiddag wat lichte miezer verwachten. Ook in de ochtend is al kans op een paar spetters. Wanneer we in Sittard uit de trein stappen, kunnen we van een zwak zonnetje genieten. Het centrum van Sittard, waar we door lopen, kent mooie oude gebouwen en kerken. Ook het marktplein ziet er goed uit met mooie klassieke gebouwen. Wacht, welk lid van de welstandscommissie heeft zich laten omkopen en V&D toestemming gegeven voor die lelijke betonnen blokkendoos? Of misschien niet omgekocht, misschien gewoon onder de tafel gedronken? De gebouwen in Sittard zijn leuk, maar de winkeltjes zijn toch wel vaak de grote landelijke ketens.

Buiten Sittard lopen we langs een weg met 7 statiƫn tot boven op de Kollenberg. Nog niet hoog, en voor Limburg nauwelijks de naam berg waardig. Boven wandelen we tussen de akkers door. De akkers worden op een zorgvuldige manier beheerd, zodat de korenwolf zijn gang kan blijven gaan. Ondanks de naam is dit geen wolf, maar een soort marmot. Op een kruising groeit de echte sleutelbloem. We dalen stijl af naar een sportcentrum in wat er uit ziet als een oud kloostercomplex. In de berm groeit aronskelk en grote muur. Het is hier een echt hellingbos. De Zuid-Limburgse hellingbossen werden niet gerooid voor akkergronden omdat de hellingen te steil waren. Wel nam een groepje dorpsbewoners in de herfst de bijl op en hakte een deel van een helling kaal. Het hout was voor de open haard in de winter. Het open gevallen stuk bos was licht genoeg om de kruid vegetatie nieuwe ruimte te bieden. Doordat oude stammen met de wortels in de grond bleven zitten, was de erosie beperkt.

Bij Windraak steken we de provinciale weg over. Hier zijn een aantal kleinere, maar wel steile hellingen. Wanneer we tussen de akkers doorlopen wordt het zelfs echt warm. Lekker zon! Via Puth komen we bij het Stammenderbos. Op de een of andere manier valt dit bos, dat er op de kaart fantastisch uitziet, wat tegen. Misschien is het bos interessanter als we van de route waren afgeweken.

Voor we het weten zijn we bij het station van Spaubeek. We stappen in de auto en het begint te spetten. Even later giet het. We hebben weer eens mazzel gehad met het weer. Of meer bijbels geformuleerd: we zijn weer gezegend.

Gedaan: Den Bosch - Spaubeek, 193 km
Te gaan: 263 - 193 = 70 km

Geen opmerkingen: