Maandag 17 oktober 2016
We hebben geaarzeld. Tot nu toe hebben we vanaf Arnhem de kaarten 1 t/m 5 gelopen. Het meest logische vervolg is om in een of twee keer van PLanken Wambuis naar Lunteren te lopen. Maar Jos heeft de kaarten in het wandelboekje bestudeerd en ontdekt dat we het ook in 3 rondwandelingen kunnen doen. Vandaag staan de kaarten 6, 7 en 12 op het programma. Een nadeel van deze keuze is dat we een paar kilometertjes extra lopen, maar daar staat tegenover dat we straks niet meer van het OV afhankelijk zijn.
We verlaten ons vakantiehuisje in Otterlo in een lichte miezer en nemen de bus naar Oud Reemst. De bus rijdt keurig op tijd, twee keer per uur. Goed werk van Syntus. Bij Oud Reemst stappen we uit. Van hier volgen we de boslaan, een statige beukenlaan, naar Planken Wambuis. Een van de beuken is dood, en zit onder de zwammen, mogelijk
Reticularia lycoperdon, ook wel zilveren boomkussen genoemd.
Bij de Planken Wambuis slaan we rechtsaf. Maiky moet aan de lijn blijven. Bij het begin van een heideveld slaan we linksaf. Hierna volgt opnieuw een beukenlaan, terwijl het zonnetje doorbreekt. Het zonnetje breekt door wanneer tussen de majestueuze beuken doorwandelen. Hond Maiky heeft het naar zijn zin. Het zonnetje zorgt ook bij ons voor extra energie. Veel beukenlanen in dit gebied zijn geplant door ene Jan van Pallendt.
We wandelen langs de heide. Deze oogt paars, ook al is de bloei voorbij. Tussen de heide ontdekken we wat rode bessen. Bij determinatie kom ik uit op de rode bosbes. De rode? Ja, die bestaat ook. En volgens de Heukels gids komt de rode bosbes niet alleen in het bos, maar ook op de heide voor. Een leuke vondst; ik kan met niet herinnneren deze eerder te zijn tegengekomen. De heide heeft hier wel ernstige concurentie van gras, vooral het pijpenstrootje. Regelmatig zijn er leuke doorkijkjes, wat dit tot een mooi gedeelte maakt. De bewegwijzering is niet overdadig maar voldoende.
We wandelen langs 'het oude hout'. Dit stuk bos is behoorlijk oud. Tot ca. 1900 deed het dienst als eikenhakhout gebied. Daarbij liet mem de wortelstelsels in tact, wat betekent dat sommige wortelstelsels tot in de middeleeuwen terug kunnen gaan.
Vanaf hier volgen we de Planken Wambuisweg. Halverwege stoppen we bij een uitkijktoren. Een mooie constructie: hier kunnen rolstoelers naar boven! Kudos aan natuurmonumenten. De Planken Wambuisweg is lang, maar we ervaren hem niet als eentonig. Het uitzicht varieert regelmatig. We steken een veld met grote grazers over. Voor een kudde paarden, die de weg versperren, maken we met Maiky een ommetje om uit de buuurt te blijven. Wanneer we door het hek gaan waar het gebied van de grazers ophoudt, zien we wel achter ons een bordje 'honden aan de lijn', maar voor ons staat niet een dergelijk bordje. Optimistisch concluderen we dat Maiky hier even van zijn vrijheid kan genieten. Een halve kilometer verderop vernietigt een natuurbeheerder van de gemeente Ede deze hoop op vriendelijke, doch besliste wijze. Maiky wordt dus weer aangelijnd.
Bij de Apeldoornse weg slaan we rechtsaf en volgen deze tot voorbij 's Heeren Loo. Hier pakken we de route van kaart 12 weer op. Op deze zandweg is er weer ruimte voor Maiky. Daar geniet hij van. Wanneer we het bos ingaan, gaat hij subiet weer aan de lijn. Dit stukje bos komt niet heel bijzonder over. Wel ontdek ik in de berm nog een bloeiende dauwnetel. De kilometertjes wandelen gemakkelijk weg, en vermoeid maar voldaan komen we in Otterlo aan.
Vandaag gewandeld: 4,7+3,7+3,9= 12,3km
Totaal gewandeld: 37,7 + 13,3 = 51,0 km
Te gaan: 287,2 - 51 = 235,2 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten