Veluwe zwerfpad: Arnhem-Oosterbeek

Dinsdag 11 oktober 2016

Gisterochtend voorspelden zowel de buienradar als het knmi voor de hele week tot vrijdag halfzonning en droog weer. Vanmorgen miezert het wanneer we ons bungalowtje in Otterlo uit stappen. Opnieuw check ik de weersverwachting: een dag vol lichte buien.

We parkeren in Oosterbeek bij het station. De sprinter naar Arnhem rijdt om de dertig minuten, wat dus voor ons betekent dat we 25 minuten geduld mogen oefenen. De sprinter is een oud geval, en waarschijnlijk het laatste type waarbij mensen zelf een raampje kunnen open doen om (veel te gevaarlijk) hun hoofd naar buiten te steken.


In Arnhem verlaten we het station via de loopbrug aan de noordzijde. Drie korte straatjes verder staan we aan de grens van een groot landgoed of park. De witte molen is een watermolen gebouwd rond 1470. Volgens de wandelgids is het de oudste in bedrijf zijnde watermolen in Nederland. De molen is in 1966/67 gerestaureerd.

Door het sonsbeekpark lopen we verder. Oorspronkelijk stonden er meerdere watermolens langs de St. Jansbeek of Sonsbeek. We komen langs een tweede exemplaar, de Begijnenmolen. Het verval is bij elke molen 1 a 2 meter. Voor Nederland is dat, als we 8 molens zouden nemen, een redelijk hoogteverschil.

Er staat niet veel meer in bloei, maar in een van de vijvers onderweg naar kasteel Zypendaal toont het moerasvergeet me nietje haar kleine blauwe bloempjes. Bij een waterram (wat een herrie maakt dat ding!) bloeit ook de munt en een groep (vermoedelijk aangeplante) heelblaadjes.

De bewegwijzering is uitstekend. Dat verandert na het oversteken van de Kemperbergerweg. Bordjes zijn beschadigd, verf is verbleekt. Een frisse lik zou de bewegwijzering goed doen. We wandelen door uitgebreide beuken bosen. De beukenootjes knisperen onder onze schoenen. Warnsborn is een mooi gebied. Vijvers en plassen had ik niet verwacht, maar we passeren er regelmatig enkele.

In park Lichtenbeek wordt druk in het bos gewerkt. Pas gekapte bomen worden door een traktor gesleept. We ontmoeten enkele studenten bosbouw die morgen tentamen hebben. We helpen ze bij het op naam brengen van een blauwe bosbes.

De laatste halte van het pad wordt gevormd door de militaire begraafplaats in Oosterbeek, waar 1754 militairen begraven liggen die gestorven zijn tijdens de mislukte luchtlandingsoperatie bij Arnhem in 1944. De meeste graven dragen namen van Britten, maar we komen ook twee Joodse salomonszegels tegen. Aan de namen te zien waren het Poolse Joden.

In Oosterbeek vinden we onze auto terug. We brengen een bezoekje aan het gezinnetje van onze dochter en halen hond Maiky op. Morgen wandelen we met zijn drieen.

Gewandeld: 10,9 km
Te gaan: 287,2-10,9= 276,3