Dinsdag 6 juli 2021
We parkeren op de Beuvenlaan. Het streekbusje rijdt eens in de anderhalf uur, dus we hebben een heel ruime marge aangehouden om het busje te halen. Dat betekent even wachten. Binnen een kwartier nadat we instappen, stappen we bij station Heeze uit.
Hier pakken we de route van gisteren weer op. Een van de voordelen van het lopen van telkens het volgende traject is dat we nog weten hoe de situatie gisteren lag. Op de plaats waar we volgens het boekje een kapel passeren, staat een complete protestantse kerk. We lopen het bos in, langs kasteel Heeze. In de middeleeuwen was al sprake van een heerlijkheid Heeze. Het kasteel is nu in het bezit van een stichting.
Hierachter wandelen we door de Herbertusbossen (niet de Hubertusbossen). Vandaar lopen we de Strabrechtse Heide op. We volgen even de bosrand, en daarna een zandweg met asfalt fietspad dwars over het heideveld dat we een groot deel van de kaart blijven volgen. Regelmatig komen we fietsers tegen. Van de herder met 350 Kempische heideschapen zien we geen spoor. Jos had vanuit de auto een kudde paarden gezien. En in de verte zien we koeien. Of grazen daar toch schapen? Door de afstand is het niet te zien. In elk geval mogen ze allemaal flink aan de bak, want hoewel er best heide groeit, zien we ook heel veel gras. Midden op het heideveld is een afgezet perceel waar boekweit geteeld wordt. Wat nazoeken leert dat heide niet leeft van volkomen uitgemergelde grond, en verspreide akkers hielpen vroeger om de grond te verrijken.
We spotten verschillende vogelaars, er zwerven 3 slangenarenden in de omgeving. Ze wijzen er eentje aan die heeeeeeeeeel ver weg in een boomtop zit te zitten. Als ze me verteld hadden dat het een raaf is, had ik ze ook geloofd.
We stoppen bij de provinciale weg. Er staan 97 km vanuit Den Bosch op de teller. Morgen een rustdag, en dan donderdag kijken of we verder kunnen wandelen naar Maarheze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten