Pelgrimspad 2: Steensel - Valkenswaard

Vrijdag 2 juli 2021

We parkeren op de Europalaan, nou ja, een korte parallelweg ervan. En we hebben mazzel: de buschauffeur heeft een klant die zijn kaart moet opladen, en daardoor halen we rennend net de bus. In Eindhoven stappen we over. Een kwartierke wachten, daar doen we 'bie os' nie moeilijk over. Het is grijs bewolkt wanneer we in Steensel uitstappen. De weersverwachting is: droog tot 5 uur, en dan hoosbuien. We hopen voor die tijd bij de caravan terug te zijn.

We lopen even langs een vrij drukke asfaltweg, maar nemen al snel een zijweg. De naam zandstraat doet zijn naam na een tijdje eer aan. We lopen een rustig bos in. Ik zie vooral zomereik, Amerikaanse eik, lijsterbes, grove den en Amerikaanse vogelkers. De rust is heerlijk. Geluiden van vogels en de wind die de bladeren laat ruisen. Een stukje verderop lopen we tussen de weilanden. In de berm bloeien onder andere valse salie, grote wederik en wilde bertram. Die laatste komt in vrijwel heel Nederland algemeen voor, maar ik zie hem niet heel vaak. 

We stappen opnieuw een bos binnen. Opnieuw daalt de rust op ons neer. Dit voelt als pelgrimeren. Dit voelt als vakantie. Tegen het eind van het bos stuitten we op een nieuwe asfaltweg, die dwars door het bos is aangelegd. Er raast nog geen verkeer over, maar wanneer dat straks het geval is, zal het bos een stuk minder rustig zijn. Weer een stukje Nederland waar 'stilte' een onbekend begrip is geworden. 

Over een fonkelnieuw voetgangersviaduct steken we de nieuwe weg over. Daarna komen we wel stickers van de route tegen, maar waar we op de kaart zijn? Geen idee. Gelukkig heb ik gisteravond de route op mijn mobiel gedownload. We volgen moeiteloos de route.

Pas na een tijdje realiseren we ons dat de route een stuk verlegd is. Tsja, het boekje is inmiddels ook een aantal jaren oud. Hierna wandelen we een tijd tussen weilanden en kleine stukken bos. In de berm zien we prachtklokje, haagliguster, zandblauwtje, opnieuw grote wederik en mottenkruid. Bij de kruising waar we rechtsaf moeten, zien we dat dit een snelfietspad is. Zodra we kans zien, steken we over naar een voetpad dat evenwijdig met het fietspad loopt. In de berm bewonderen we nog wilde marjolein en driekleurig viooltje.

Bij het kruispunt waar we de auto geparkeerd hebben, zijn we tevreden. Vanaf Den Bosch zitten er nu 72 aaneengesloten kilometers op. Nog 240 -72 - 30 = 140 kilometer te gaan.